Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Kasprzycki (spr.) Sędziowie WSA Hanna Knysiak-Sudyka WSA Ewa Michna Protokolant Małgorzata Krasowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lipca 2017 r. sprawy ze skargi N. Z. na czynność Starosty L z dnia 16 lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania jednorazowych środków na uruchomienie działalności gospodarczej dla osoby bezrobotnej stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności.
N. Z. (dalej skarżąca), zwróciła się wnioskiem z dnia 12 stycznia 2017 r. do Starosty o przyznanie jednorazowych środków z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej (w postaci kancelarii komornika sądowego) w wysokości [...] zł.
Starosta w piśmie z dnia 16 lutego 2017 r., doręczonym skarżącej w dniu 20 lutego 2017 r., wskazał, że odmawia przyznania wnioskowanych środków pieniężnych z uwagi na okoliczność, iż komornik sądowy nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i nie może posiadać wpisu do CEIDG sugerującego "działalność komornika sądowego". Organ powołał się w tej mierze na wyjaśnienia Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, zawarte w piśmie z dnia 14 lutego 2017 r.
W dniu 24 lutego 2017 r. skarżąca wezwała zatem organ do usunięcia naruszenia prawa polegającego na odmowie przyznania jej środków pieniężnych, podnosząc, że wniosek oceniono na 100 punktów, a na dzień 16 lutego 2017 r., organ dysponował środkami na jego sfinansowanie.
W odpowiedzi na wezwanie w piśmie z dnia 14 marca 2017 r., doręczonym skarżącej w dniu 15 marca 2017 r., Starosta podtrzymał swoje stanowisko.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na czynność Starosty z dnia 16 lutego 2017 r. skarżąca zarzuciła Staroście naruszenie:
- art. 46 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2016 r., poz. 645 ze zm.) oraz § 1.1.2. w zw. z § 6 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 kwietnia 2012 r. w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji koszów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2012 r., poz. 457 ze zm.) poprzez przyjęcie, iż przyznanie jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej uzależnione jest od posiadania statusu przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004 r., Nr 173, poz. 1807 ze zm., dalej zwanej ustawą o swobodzie działalności gospodarczej) w sytuacji, gdy prawidłowa wykładnia prowadzi do wniosku, że przyznanie jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej przez okres co najmniej 12 miesięcy,
- art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej poprzez przyjęcie, że komornik sądowy nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu tego przepisu, podczas gdy prawidłowa wykładnia prowadzi do wniosku, że komornik nie wykonuje działalności w formie podmiotu prawa publicznego, ponieważ nie jest częścią administracji publicznej a prowadzona przez niego działalność ma wszelkie cechy działalności gospodarczej w rozumieniu ww. ustawy.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podniosła, że ww. cytowane akty prawne nie wskazują, iż przedmiotowe środki mogą być przyznane jedynie przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Warunkiem jest prowadzenie działalności gospodarczej przez okres 12 kolejnych miesięcy. Mimo stopnia skomplikowania statusu prawnego komornika uznaje się, że prowadzi on działalność gospodarczą (wykonuje czynności na własny rachunek), mimo, iż wykonuje czynności w imieniu Państwa. Komornicy podlegają wpisowi do CEIDG, w której działalność komorników została sklasyfikowana jako podmiot świadczący usługi prawnicze (dział 69 "Działalność prawnicza, rachunkowo - księgowa i doradztwo podatkowe, podklasa 69.10.Z "Działalność prawnicza").