Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Bociąga Sędziowie WSA Dorota Dąbek WSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Protokolant st. ref. Justyna Owczarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2015 r. sprawy ze skargi Ł. B. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 20 lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu pracy za granicą I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. zasądza od Komendanta Wojewódzkiego Policji na rzecz skarżącego Ł. B. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Komendant Wojewódzki Policji rozkazem personalnym nr [...] z dnia 20 lutego 2015 r., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymał w mocy rozkaz personalny nr [...] Komendanta Powiatowego Policji z dnia [...] 2014 r. w sprawie odmowy przyznania sierż. szt. Ł. B. prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu pracy za granicą w okresie od dnia 27 września 2005 r. do dnia 2 maja 2008 r.
Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Do Komendy Wojewódzkiej Policji wpłynęło, złożone w ustawowym terminie, odwołanie sierż. szt. Ł. B. - dzielnicowego Ogniwa do spraw Prewencji Komisariatu Policji KPP, od rozkazu personalnego nr [...] Komendanta Powiatowego Policji z dnia [...] 2014 r., którym na podstawie art. 101 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji (Dz.U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 z późn. zm.) oraz § 4 ust. 1 pkt 1, 4 i 5, § 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 2001 roku w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania, wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego (Dz.U. z 2001 r. Nr 152, poz. 1732 ze zm.), odmówiono wymienionemu przyznania prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu pracy w firmie M w Wielkiej Brytanii, w okresie od dnia 27 września 2005 r. do dnia 2 maja 2008 r.
Sierż. szt. Ł. B. stwierdził, że odmowa zaliczenia przez Komendanta Powiatowego Policji przyznania prawa do wzrostu uposażenia z tytułu pracy za granicą w okresie od dnia 27 września 2005 r. do dnia 2 maja 2008 r. narusza art. 101 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji oraz § 4 ust, 1 pkt 1, 4 i 5, § 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 2001 roku, poprzez błędną wykładnię przepisów i ich niewłaściwe zastosowanie. Zauważył, że podstawą wydania odmownej decyzji było niedopuszczenie jako dowodów w sprawie całości przesłanych przez niego dokumentów potwierdzających, jego zdaniem, zatrudnienie w wymienionym wyżej okresie oraz ich dowolna ocena. Ponadto uznał, że Komendant Powiatowy Policji nie zastosował art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2013 r. poz. 674 ze zm.). Zauważył, że przywołany przepis nie precyzuje, jakie dokumenty powinny potwierdzać okresy zatrudnienia za granicą, dlatego też - jego zdaniem - należało przyjąć szeroką interpretację mówiącą, że w kategorii dokumentów mieszczą się wszelkie rodzaje dokumentów, które zostały przez niego dostarczone. Jak stwierdził, w Wielkiej Brytanii dokumentami potwierdzającymi wykonywanie pracy w ramach pełnego etatu są równorzędnie formularze P4, P60 oraz tzw. payslipy (odcinki wypłaty i ubezpieczeń), dlatego policjant uznał, że nie istnieją podstawy, aby polski pracodawca przeceniał wartość dowodową jednych z nich, a ignorował inne.
W związku z powyższym Ł. B. wniósł o pozytywne rozpatrzenie jego odwołania.
Organ pierwszej instancji - Komendant Powiatowy Policji odnosząc się do stanowiska odwołującego się stwierdził, że zarzuty podniesione w złożonym przez policjanta odwołaniu są bezpodstawne. Nadmienił, że art. 86 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2013 r., poz. 674 ze zmianami) stanowi, że "udokumentowane okresy zatrudnienia, przebyte za granicą u pracodawcy zagranicznego, są zaliczane do okresów pracy w Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie uprawnień pracowniczych". Uznał, iż złożony przez funkcjonariusza formularz E 104 UK to zaświadczenie o przebytych okresach ubezpieczeniowych wydawane w celu sumowania okresów ubezpieczenia, zatrudnienia oraz zamieszkania i nie służy ono do dokumentowania stażu pracy. Dodał, iż przedłożone przez sierż. szt. Ł. B. dokumenty potwierdzają fakt zawarcia umowy o świadczenie pracy od dnia 28 maja 2009 r. Z uwagi jednak na brak dokumentu dotyczącego zakończenia zatrudnienia, to jest odpowiednika świadectwa pracy w polskim systemie prawnym, trudno określić dokładny okres zatrudnienia funkcjonariusza, z uwagi na rozbieżne daty zakończenia okresu pracy, wynikające z przedstawionego dokumentu ubezpieczeniowego. Wprawdzie policjant wraz z odwołaniem złożył tłumaczenia z języka angielskiego dwóch ostatnich payslipów, które dokumentują ponad 40-godzinny wymiar czasu pracy w tygodniu, jednakże część pozostałych takich dokumentów, nieprzetłumaczonych na język polski, wskazuje, że funkcjonariusz pracował również mniej niż 40 godzin tygodniowo. Wobec powyższego, zdaniem organu, nie został udowodniony fakt pracy w pełnym wymiarze czasu pracy.