Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Zawadzka Sędziowie WSA Bożenna Blitek WSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Protokolant st. ref. Justyna Owczarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi M. B. - K. "A" na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia 11 lutego 2015 r. nr [....] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania skargę oddala.
Postanowieniem z dnia [...] 2014 r., nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego wszczął z urzędu postępowanie w sprawie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry wobec A M. B. - K. w D.
Pismem z dnia 22 października 2014 r. strona, za pośrednictwem pełnomocnika, wniosła o zawieszenie ww. postępowania do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny pytania prawnego na podstawie postanowienia z dnia 15 stycznia 2014 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego Izba Gospodarcza Wydział III skierowanego w sprawie zawisłej pod sygnaturą akt: II GSK 686/13 o zgodność art. 14 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 ze zm.) z przepisami art. 2 i art. 7 oraz z art. 20 i art. 22 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP oraz rozstrzygnięcia sprawy zawisłej przed Trybunałem Konstytucyjnym a rozpoczętej pytaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach w przedmiocie zgodności art. 89 ustawy o grach hazardowych w Konstytucją zadanego w ramach sprawy o sygn. akt: III SA/GI 1979/11.
Postanowieniem z dnia [...] 2014 r. nr [...] organ pierwszej instancji odmówił zawieszenia przedmiotowego postępowania argumentując, że zawisłość przed Trybunałem Konstytucyjnym sprawy zgodności ustawy z Konstytucją RP nie powoduje obowiązku zawieszenia przez organ podatkowy postępowania podatkowego na podstawie art. 200 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej.
Pismem z dnia 9 grudnia 2014 r. M. B. - K. wniosła zażalenie na powyższe postanowienie z dnia [...] 2014 r., zaskarżając je w całości. Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie przepisów prawa procesowego, które miało istotny wpływ na wydanie postanowienia, a konkretnie art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, poprzez bezpodstawne odmówienie zawieszenia postępowania w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej, pomimo istnienia zagadnienia o charakterze prejudycjalnym rozpatrywanego przez Trybunał Konstytucyjny, dotyczącego zgodności z Konstytucją art. 89 ustawy o grach hazardowych.
Dyrektor Izby Celnej postanowieniem z dnia 11 lutego 2015 r. nr: [...], działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.), utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego z [...] 2014 r. nr [...] o odmowie zawieszenia postępowania wszczętego z urzędu w sprawie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.
Dyrektor Izby Celnej, po analizie akt sprawy stwierdził, że zgodnie z art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Przez określenie zagadnienia wstępnego należy rozumieć pewną kwestię o charakterze otwartym (tzn. jeszcze nie przesądzoną), której treścią może być wypowiedź co do uprawnienia lub obowiązku, stosunku lub zdarzenia prawnego albo inne jeszcze okoliczności mające znaczenie prawne. Z zagadnieniem wstępnym, zwanym też kwestią wstępną lub prejudycjalną, mamy do czynienia jedynie wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy uwarunkowane jest uprzednim rozstrzygnięciem kwestii prawnej. Zagadnieniem wstępnym jest sytuacja, w której wydanie orzeczenia merytorycznego w sprawie będącej przedmiotem postępowania przed właściwym organem uwarunkowane jest uprzednim rozstrzygnięciem wstępnego zagadnienia prawnego, zaś ocena tego zagadnienia wstępnego, gdyby ono samo w sobie mogło być przedmiotem odrębnego postępowania (w oderwaniu od sprawy na tle której wystąpiło), należy ze względu na jego przedmiot do kompetencji innego organu państwowego niż ten, przed którym toczy się postępowanie w głównej sprawie (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 marca 2001 r., sygn. akt III SA 32/00).