Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie ustalenia należności podlegającej zwrotowi z tytułu wydatków za pobyt w domu pomocy społecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Dąbek (spr.) Sędziowie WSA Halina Jakubiec NSA Krystyna Kutzner Protokolant st. ref. Justyna Owczarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2015 r. sprawy ze skargi Ł. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 28 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia należności podlegającej zwrotowi z tytułu wydatków za pobyt w domu pomocy społecznej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. orzeka, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego Ł. D. kwotę 4.817 zł (słownie: cztery tysiące osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/7

wyroku WSA w Krakowie z dnia 18 maja 2015r.

Wyrokiem z dnia 4 grudnia 2014r., sygn. akt I OSK 1041/13 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 listopada 2012r., sygn. akt III SA/Kr 291/12 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania temu Sądowi.

Uchylony wyrok WSA w Krakowie, oddalający skargę Ł. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2011r. nr [...] w przedmiocie ustalenia należności podlegających zwrotowi z tytułu wydatków za pobyt w domu pomocy społecznej, zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Decyzją z dnia [...] 2011r. nr [...] Burmistrz Gminy ustalił należność podlegającą zwrotowi przez Ł. D. z tytułu wydatków wniesionych zastępczo przez Gminę w związku z opłatą za pobyt A. D. w domu pomocy społecznej w okresie od 14 lutego 2011r. do 30 września 2011r. w wysokości 14.916,30 zł. Organ I instancji wyjaśnił, że Ł. D. jest wnukiem A. D., który na podstawie umowy darowizny z dnia 11 grudnia 2003 r. (Repertorium A Nr [...]) nabył nieruchomość obciążoną prawem dożywocia na rzecz swojej babki. W związku z powyższym organ I instancji uznał, że Ł. D. jest zobowiązany do ponoszenia odpłatności za pobyt swojej babki w domu pomocy społecznej, tym bardziej, że jak wynika z wywiadu z dnia 11 lipca 2011r. dochód w czteroosobowej rodzinie Ł. D. wynosi 7.954,13 zł miesięcznie, co daje kwotę 1.988,53 zł miesięcznie na osobę, a więc przekracza znacznie 300% ustawowe kryterium dochodowe na osobę w rodzinie (tj. kwotę 1053,00 zł). Mając powyższe na uwadze Burmistrz Gminy stwierdził, że Ł. D. jest w stanie finansowo sprostać swojemu obowiązkowi opieki nad babką i równocześnie zwrócić wydatki poniesione zastępczo przez Gminę w związku z pobytem A. D. w domu pomocy społecznej.

Po rozpatrzeniu odwołania Ł. D., decyzją z dnia [...] 2011r. nr [...], na podstawie art. 104 ust. 3 w związku z art. 61 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Gminy z dnia [...] 2011r. nr [...]. Kolegium wskazało, że z Aktu Własności Ziemi z dnia 6 października 1975r. Nr [...] wynika, iż A. D. ma na działce nr [...], nr [...] i [...] (obecnie nr [...]) ustanowione z mocy prawa prawo dożywocia. W aktach sprawy znajduje się także kserokopia wypisu umowy darowizny z dnia 11 grudnia 2003r., z którego wynika, że Ł. D. nabył w drodze darowizny od swojego ojca - S. D. własność niezabudowanej działki rolnej nr [...] wraz z ujawnionym w Akcie Własności Ziemi prawem dożywocia na rzecz A. D. Przyjmując przedmiotową darowiznę Ł. D. oświadczył, że jest mu znany stan faktyczny i prawny (obciążenia) nieruchomości. A. D. z dniem 31 lipca 2010r. pisemnie zrezygnowała (zrzekła się) z przysługującego jej prawa dożywocia, na co Ł. D. przedstawił pisemne oświadczenie A. D. z dnia 31 lipca 2010r. wraz z notarialnym poświadczeniem za zgodność tego odpisu z okazanym oryginałem, sporządzonym w dniu 6 grudnia 2011r. Kolegium wskazało, że zrzeczenie się prawa dożywocia byłoby skuteczne jedynie gdyby było dokonane w formie aktu notarialnego. Ponadto Kolegium zwróciło uwagę, że gdyby nawet doszło do notarialnego zrzeczenia się przez A. D. prawa dożywocia, to Burmistrz Gminy, jako organ mający interes prawny w sprawie (zachowania tego prawa dożywocia przez osobę uprawnioną), mógłby przed sądem powszechnym wytoczyć powództwo o bezskuteczność zrzeczenia się tego prawa. Mając na uwadze powyższe, Kolegium podzieliło ustalenia organu I instancji, że obowiązek przyjęty przez Ł. D. w umowie o dożywocie wyprzedza obowiązki innych osób w rodzinie (zstępnych) i nie pozwala na proponowane przez w/w obciążenie wszystkich innych zstępnych proporcjonalnie opłatą za pobyt A. D. Ponadto Kolegium zwróciło uwagę, że skoro obowiązki typowe dla umowy dożywocia wobec dożywotnika (A. D.) wypełnia dom pomocy społecznej, a finansuje je (obok częściowej partycypacji samej A. D.) w przeważającym stopniu Gmina, to zgodnie z przepisem art. 104 ust. 3 w związku z art. 61 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej, podmiot ten władny jest na zasadzie regresu żądać ich spełnienia od osoby zobowiązanej z tytułu dożywocia, tj. Ł. D. i to w pełnej wysokości.

Strona 1/7