A. B. złożyła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, wnosząc o uchylenie wskazanej wyżej decyzji. Odwołanie uzasadniła tym, że od decyzji SKO z [...] 2018 r. [...] służy skarga do WSA w Krakowie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 10 grudnia 2018 r. działając na podstawie art. 25 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci oraz art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu SKO wskazało na dotychczasowy przebieg postępowania oraz wyjaśniło, że decyzją z dnia [...] 2016 r. Nr [...] przyznano A. B. świadczenie wychowawcze na troje dzieci: Z., J. i H. B., na okres od 1 kwietnia 2016 r. do 30 września 2017 r., w wysokości 500,00 zł miesięcznie na każde dziecko, w tym na dziecko "pierwsze".
W przypadku ustalania prawa do świadczenia wychowawczego na okres od 1 kwietnia 2016 r. do 30 września 2017 r. - rokiem kalendarzowym, z którego dochody stanowiły podstawę ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko w rodzinie, był rok kalendarzowy 2014 r., a prawo do świadczenia organ ustalał z uwzględnieniem określonych ustawą przepisów o utracie i uzyskaniu dochodu. Podstawą przyznania wskazanego świadczenia było spełnienie przez rodzinę wnioskodawczyni ustawowego kryterium dochodowego w wysokości 800 zł na osobę w rodzinie. Wniosek o świadczenie wychowawcze oraz decyzja przyznająca to świadczenie zawierały pouczenie, z którego wynikało, że w przypadku wystąpienia zmian mających wpływ na prawo do świadczenia wychowawczego, osoba ubiegająca się jest obowiązana niezwłocznie powiadomić o tych zmianach podmiot realizujący świadczenie wychowawcze. Zaznaczono, że niepoinformowanie organu właściwego prowadzącego postępowanie w sprawie świadczenia wychowawczego o zmianach, o których mowa powyżej, może skutkować powstaniem nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego, a w konsekwencji - koniecznością jego zwrotu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.
SKO wyliczyło, iż po ponownym przeliczeniu dochodu przez organ I instancji z uwzględnieniem dochodu uzyskanego za miesiąc maj 2017 r. ustalono, że miesięczny dochód w przeliczeniu na osobę w rodzinie wynosi 1278,95 (3394,74 zł (z tytułu uzyskania dochodu z działalności gospodarczej) + 3000,00 zł (z tytułu uzyskania w 2015 r. dochodu z umowy o pracę w firmie A sp. z o.o.), tj. 6394,74: 5 osób w rodzinie), co oznacza, że przekroczone zostało kryterium dochodowe rodziny (800 zł) określone w ustawie o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Kolegium wskazało, że świadczenie wychowawcze uznaje się za nienależnie pobrane w sytuacji m.in. gdy świadczenie wychowawcze było wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczenia wychowawczego albo wstrzymanie wypłaty świadczenia wychowawczego, jeżeli osoba pobierająca to świadczenie była pouczona o braku prawa do jego pobierania. Zgodnie z art. 18 ust. 6 ustawy w przypadku, gdy uzyskanie dochodu powoduje utratę prawa do świadczenia wychowawczego, świadczenie nie przysługuje od miesiąca następującego po pierwszym miesiącu od miesiąca, w którym dochód został osiągnięty. W przypadku odwołującej się jest to miesiąc czerwiec 2017 r. O fakcie podjęcia działalności gospodarczej i uzyskaniu dochodu strona nie powiadomiła niezwłocznie OPS, pomimo że była o tym pouczona. Zgodnie z art. 25 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy za nienależnie pobrane świadczenia wychowawcze uważa się świadczenie wychowawcze wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczenia wychowawczego albo wstrzymanie wypłaty świadczenia wychowawczego, jeżeli osoba pobierająca to świadczenie była pouczona o braku prawa do jego pobierania. Powyższe oznacza, że pobrane świadczenie wychowawcze na dziecko Z. B. w okresie od czerwca 2017 r. do września 2017 r., w wysokości 2 000,00 zł jest świadczeniem nienależnie pobranym.