Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Kasprzycki (spr.) Sędziowie: WSA Ewa Michna WSA Maria Zawadzka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 lutego 2021 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w W. na czynność Prezydenta Miasta z dnia 18 grudnia 2019 r. znak [...], w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za kartę pojazdu I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; II. uznaje obowiązek Prezydenta Miasta dokonania na rzecz strony skarżącej Spółki A Sp. z o.o. w W. zwrotu kwoty 425 (czterysta dwadzieścia pięć) złotych stanowiącej część opłaty uiszczonej za wydanie karty pojazdu samochodu marki [...] o nr rej. [...]. III. zasądza od Prezydenta Miasta na rzecz strony skarżącej 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną przez Spółkę A Sp. z o. o. z siedzibą w W, zwaną dalej skarżącą Spółką, czynnością z dnia 18 grudnia 2019 r., znak: [...], Prezydent Miasta odmówił zwrotu kwoty 425,00 zł, stanowiącej część wniesionej opłaty za wydanie karty pojazdu nr: [...], dla pojazdu marki MERCEDES-BENZ [...] o nr rej. [...], zarejestrowanego w dniu 17 listopada 2004 r.
Powyższa czynność została wydana w następujących okolicznościach stanu faktycznego:
Wnioskiem z dnia 26 listopada 2019 r. skarżąca Spółka zwróciła się do Prezydenta Miasta o stwierdzenie uprawnienia do otrzymania od Prezydenta Miasta zwrotu kwoty 425,00 zł stanowiącej część wniesionej opłaty za wydanie karty pojazdu nr: [...] dla pojazdu marki MERCEDES-BENZ [...] o nr rej. [...].
Opisaną na wstępie czynnością Prezydent Miasta odmówił zwrotu kwoty 425,00 zł, stanowiącej część wniesionej opłaty za wydanie karty pojazdu nr: [...] dla pojazdu marki MERCEDES-BENZ [...] o nr rej. [...], zarejestrowanego w dniu 17 listopada 2004 r.
Organ wskazał, że wówczas pobrano opłatę za kartę pojazdu w wysokości 500 zł. Mimo, że opłata ta została pobrana na podstawie niekonstytucyjnego przepisu § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. z 2003 r. Nr 137, poz.1310, zwanym dalej rozporządzeniem w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu) obowiązującego w okresie od 21 sierpnia 2003 r. do 14 kwietnia 2006 r., to brak jest podstaw prawnych do zwrotu pobranej opłaty. Roszczenie to uległo bowiem przedawnieniu.
Organ poinformował, że w razie podtrzymania żądania zwrotu nienależnie pobranej opłaty za wydanie karty pojazdu właściwym organem do rozpoznania powstałego na tym tle sporu jest sąd powszechny i to do niego należy kierować stosowne pisma procesowe.
Skarżąca Spółka złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na ww. czynność Prezydenta Miasta z dnia 18 grudnia 2019 r. znak: [...], zarzucając organowi naruszenie przepisów:
- art. 6, 7, 8, 77 § 1 i 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm., zwanej dalej w skrócie k.p.a.);
- § 1 ust. 1 rozporządzenia w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu w sytuacji jego niezgodności z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 110, zwanej dalej Prawem o ruchu drogowym) oraz z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej;
- art. 90 akapit pierwszy Traktatu Wspólnot Europejskich (obecnie art. 110 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej), który sprzeciwia się opłacie związanej z wydaniem pierwszej karty pojazdu sprowadzonego z innego państwa członkowskiego, poprzez jego niezastosowanie;