Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędziowie Sędzia WSA Renata Czeluśniak (spr.) WSA Bożenna Blitek WSA Ewa Michna po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. C. na decyzję Wojewody z dnia 16 grudnia 2019 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych skargę oddala.
Prezydent Miasta decyzją z dnia [...] 2019 r. znak: [...], nr: [...], na podstawie art. 10 ust. 7 pkt 1, art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. b, art. 71 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2019 r., poz. 1482 z późn. zm.) - dalej u.p.z.i.r.p., oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r., poz. 2096 z późn. zm.) - dalej k.p.a., orzekł o odmowie przyznania skarżącej S. C. od 6 listopada 2019 r. prawa do zasiłku dla bezrobotnych z Funduszu Pracy.
W uzasadnieniu organ wskazał, że z przedstawionych w dniu rejestracji (6 listopada 2019 r.) dokumentów wynika, że bezrobotna S. C. nie spełniła warunków określonych w art. 71 u.p.z.i.r.p., tj. nie wykazała posiadania w okresie 18 miesięcy poprzedzających bezpośrednio dzień zarejestrowania 365 dni zatrudnienia ani też innych okresów zaliczanych do nabycia prawa do zasiłku.
W odwołaniu S. C. podniosła, że przed zarejestrowaniemw Urzędzie Pracy, sprawowała opiekę nad babcią i pobierała specjalny zasiłek opiekuńczy. W dniu 21 października 2019 r., zrezygnowała z tego zasiłku. Następnie 6 listopada 2019 r. zarejestrowała się w Urzędzie Pracy i tego dnia dowiedziała się o śmierci babci. Do odwołania skarżąca dołączyła kopię aktu zgonu J. C., oraz zaświadczenie z Urzędu Miasta, Centrum Świadczeń z 22 października 2019 r., potwierdzającego, że pobierała ona specjalny zasiłek opiekuńczy z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawną J. C., w okresie od 1 października 2016 r. do 31 października 2019 r. Zaświadczenie potwierdza również, że decyzją Prezydenta Miasta z [...] 2019 r. na prośbę skarżącej uchylono prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z przebywaniem J. C. w zakładzie opieki zdrowotnej od 21 października 2019 r.
Wojewoda decyzją z dnia 16 grudnia 2019 r. znak: [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 71 ust. 2 pkt 9 u.p.z.i.r.p., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu Wojewoda wyjaśnił, że skarżąca spełnia warunki z art. 2 ust. 1 pkt 2 u.p.z.i.r.p. konieczne do przyznania statusu osoby bezrobotnej, co pozostaje poza sporem. Kwestią sporną jest natomiast odmowa przyznania jej prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
Organ wskazał, że do uzyskania prawa do zasiłku dla bezrobotnych konieczne jest spełnienie łącznie dwóch warunków: pierwszy z art. 71 ust. 1 pkt 1 ustawy oraz któregokolwiek warunku (osobno lub łącznie) z art. 71 ust. 1 pkt 2 lit. od "a" do "i", ust. 2 pkt od 1 do 9 ustawy.
Bezspornym jest, że na dzień rejestracji skarżąca wykazała ponad 365 dni pobierania specjalnego zasiłku opiekuńczego z tytułu sprawowania opieki nad babcią. Jednak, jak wynika z zaświadczenia Urzędu Miasta, Centrum Świadczeń z 22 października 2019 r. na podstawie decyzji Prezydenta Miasta z [...] 2019 r. prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego ustało nie w związku ze śmiercią osoby nad którą sprawowała skarżąca opiekę, lecz z uwagi na zaprzestanie sprawowania tej opieki osobiście.