Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Hanna Knysiak - Sudyka Sędziowie: WSA Ewa Michna WSA Janusz Kasprzycki (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 marca 2021 r. sprawy ze skargi D. G. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 13 sierpnia 2020 r. , znak: [...], o braku podstaw do stwierdzenia pośmiertnie choroby zawodowej I. Uchyla zaskarżoną decyzją oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. Zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego na rzecz skarżącej D. G. kwotę 497 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną przez D. G. (zwaną dalej skarżącą) decyzją z dnia 13 sierpnia 2020 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. jedn., Dz.U. z 2020 r., poz. 256 ze zm., zwanej dalej w skrócie k.p.a.), w związku z art. 5 pkt 4a i art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 59 ze zm.) oraz § 8 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (t. jedn., Dz. U. z 2013 r., poz. 1367), Wojewódzki Inspektor Sanitarny, po rozpatrzeniu odwołania D. G., reprezentowanej przez T. J., z dnia 29 maja 2020 r. utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego nr [...] z dnia [...] 2020 r., znak: [...], o braku podstaw do stwierdzenia pośmiertnie choroby zawodowej u A. K. - nowotworu złośliwego powstałego w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi: międzybłoniak opłucnej wymieniony w poz. 17.2 wykazu chorób zawodowych, określonego w przepisach w sprawie chorób zawodowych, wydanych na podstawie art. 237 § 1 pkt 3-6 i § 11 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t. jedn., Dz. U. z 2019 r., poz. 1040 ze zm., zwanej dalej Kodeksem pracy).
Powyższa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Zgłoszenia podejrzenia u A. K. choroby zawodowej, w wyniku którego doszło do uruchomienia niniejszego postępowania administracyjnego, dokonał pełnomocnik skarżącej w postępowaniu administracyjnym pismem z dnia 23 lutego 2018 r. (k. 25 akt administracyjnych).
Powiatowy Inspektor Sanitarny (PIS) w dniu [...] 2020 wydał decyzję nr [...], znak: [...] o braku podstaw do stwierdzenia u A. K. (postępowanie pośmiertne) choroby zawodowej, nowotworu złośliwego powstałego w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi: międzybłoniaka opłucnej, wymienionego w poz. 17.2 wykazu chorób zawodowych.
W odwołaniu od tej decyzji skarżąca, nie zgadzając się ze stanowiskiem organu pierwszej instancji, podniosła w szczególności, że warunkiem uznania braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej, jest konieczność wykluczenia związku przyczynowego. Tymczasem minimalne prawdopodobieństwo istnienia związku przyczynowo - skutkowego powinno świadczyć o okolicznościach przemawiających za uznaniem i stwierdzeniem pośmiertnie choroby zawodowej. Krótsza inkubacja choroby może mieć charakter nadzwyczajny i wyjątkowy.
Opisaną na wstępie decyzją Wojewódzki Inspektor Sanitarny utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji o braku podstaw do stwierdzenia pośmiertnie choroby zawodowej.