Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Kasprzycki Sędziowie WSA Bożenna Blitek (spr.) WSA Barbara Pasternak Protokolant Honorata Kuźmicka-Wełna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2012 r. sprawy ze skargi F. M. na decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej Nr [...] z dnia 5 lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu należności finansowych uchyla zaskarżoną decyzję
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 19 stycznia 2011 r., sygn. akt III SA/Kr 739/10 uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji w przedmiocie umorzenia postępowania. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że "organy wydały decyzję o charakterze formalnym uzasadniając ją w efekcie okolicznościami, które mogą być przedmiotem rozpoznania z punktu widzenia merytorycznej zasadności żądania skarżącego".
W wyniku powyższego wyroku Dowódca JW [...] B wydał w dniu [...] 2011 r. decyzję Nr [...], w której postanowił: "odmówić F. M. zwrotu kwoty 34.500,92 zł, o którą to zostały pomniejszone kwoty przysługujące w związku z ponownym zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej z dniem 31 stycznia 2008 r. Jako podstawę prawną decyzji wskazano art. 94 ust. 1 i 2 oraz art. 95 pkt 2 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r., Nr 141, poz. 892 z późn. zm.). W uzasadnieniu podano, że po zwolnieniu F. M. ze służby z dniem 30 września 2003 r. wypłacono mu odprawę w kwocie 13.903,64 zł i odszkodowanie z tytułu skróconego okresu wypowiedzenia w kwocie 20.597,58 zł. Decyzję o zwolnieniu z dniem 30 września 2003 r. uchylono i następnie zwolniono F. M. ze służby z dniem 31 stycznia 2008 r. W uzasadnieniu decyzji z dnia [...] 2011 r. opisano wszystkie należności jakie przysługiwały F. M. w związku ze zwolnieniem ze służby z dniem 31 stycznia 2008 r., które stanowiły łącznie kwotę 49.976,20 zł podając, że kwotę tę pomniejszono o kwotę 34.500,92 zł, "na którą składały się wypłacone wnioskującemu należności z tytułu pierwszego nieważnego zwolnienia ze służby wojskowej" i wypłacono kwotę 15.475,28 zł stanowiącą uzupełnienie należności.
Z powyższą decyzją nie zgodził się F. M., który w odwołaniu zarzucił m.in. wskazanie przez organ błędnej podstawy prawnej, albowiem podany art. 95 pkt 2 ustawy mówi o ekwiwalencie za urlop wypoczynkowy i dodatkowy. Zdaniem odwołującego się, organ dokonał niezgodnego z art. 103 ustawy o służbie wojskowej potrącenia, które przepis ten wyraźnie precyzuje. Zarzucił, że rozliczając się z WKU otrzymał Kartę Obiegową i ani Główny Księgowy WSzW, ani Komendant WKU nie uczynili w niej żadnych adnotacji wskazujących na zobowiązania wobec WKU i WSzW.
W wyniku rozpatrzenia powyższego odwołania Dowódca Jednostki Wojskowej nr [...] decyzją nr [...] z dnia 5 lipca 2011 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Jako podstawę prawną wskazano art. 94 ust. 1 i 2 oraz art. 95 pkt 2 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Na uzasadnienie podano, że decyzją Nr [...] Dowódcy Okręgu Wojskowego z dnia [...] 2003 r. wypowiedziano F. M. stosunek służbowy z okresem wypowiedzenia do 31 maja 2004 r., a na wniosek F. M. z dnia 5 sierpnia 2003 r. skrócono okres wypowiedzenia o 8 miesięcy. Po zwolnieniu po zwolnieniu ze służby z dniem 30 września 2003 r. wypłacono F. M. odprawę, ekwiwalent za niewykorzystany urlop i odszkodowanie za skrócenie okresu wypowiedzenia w łącznej kwocie 37.933,80 zł oraz 12-to miesięczne uposażenie niezależne od odprawy w wysokości 30.895,92 zł. Podano, że F. M. pobrał świadczenia emerytalne w łącznej kwocie 58.601,79 zł. Po stwierdzeniu nieważności decyzji Dowódcy Okręgu Wojskowego z dnia [...] 2003 r. - decyzją z dnia [...] 2007 r. przyznano F. M. wyrównanie uposażenia za okres od 1 października 2003 r. do 31 grudnia 2006 r. w kwocie 12.502,83 zł (oraz inne należności w łącznej kwocie 102.000,54 zł odejmując pobrane należności i świadczenia emerytalne w łącznej kwocie 89.497,71 zł. Decyzja ta w wyniku odwołania F. M. została utrzymana w mocy decyzją Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego z dnia [...] 2007 r., którą z kolei F. M. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego., który Wojewódzki Sąd Administracyjny w Katowicach w orzeczeniu z dnia 7 lipca 2008 r. uchylił decyzje organu I i II instancji. W toku powyższego postępowania, na wniosek F. M. z dnia 27 września 2007 r. został on zwolniony ze służby wojskowej ze skróconym okresem wypowiedzenia, przy czym w związku ze zwolnieniem ze służby wyliczono należność przysługującą F. M. na kwotę 49.976,20 zł wypłacając mu tę kwotę po potrąceniu wypłaconej w 2003 r. odprawy w kwocie w kwocie 13.903,64 oraz odszkodowanie za skrócony okres wypowiedzenia w kwocie 20.597,28 zł powołując się na notatkę sporządzoną w dniu 10 maja 2007 r. W wyniku uchylenia decyzji Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego z dnia [...] 2007 r. i poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] 2007 r. organ I instancji decyzją z dnia [...] 2008 r. przyznał F. M. wyrównanie uposażenia za okres od 1 października 2003 r. do 31 grudnia 2006 r. w kwocie 58.601,79 zł, którą pomniejszono o kwotę 30.895,92 zł stanowiącą świadczenie będące odpowiednikiem obecnego art. 95 pkt 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Następnie w uzasadnieniu wskazano na to, że F. M. wniósł do Sądu Rejonowego pozew o zapłatę przez Dowódcę Jednostki Wojskowej Nr [...] kwoty 34.500,92 zł i Sąd przekazał te sprawę według właściwości Dowódcy Jednostki Wojskowej Nr [...]. Podano, że w wyniku skargi na decyzję [...] Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą, jednak Naczelny Sąd Administracyjny uchylił to orzeczenie. Odnosząc się do rozstrzygnięcia zaskarżonej odwołaniem decyzji Dowódcy JW [...] z dnia [...] 2011 r. organ II instancji stwierdził, że jest ono prawidłowe, że świadczenia będące przedmiotem niniejszego postępowania mają charakter jednorazowy, że organ II instancji w całej rozciągłości podziela argumentację organu I instancji (wskazano zapewne omyłkowo, że II instancji), że uzasadnienie decyzji organu I instancji spełnia stawiane przez Kodeks postępowania administracyjnego wymogi i w sposób jasny i precyzyjny zostały przedstawione uwarunkowania prawne i faktyczne. Jednocześnie przyznano, że "przytoczone w uzasadnieniu decyzji twierdzenia nie powodują oparcia podstawy prawnej o przepisy ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych w związku z przepisami Kodeksu pracy przewidujące możliwość potrącenia z uposażenia żołnierza zawodowego części środków na zasadach określonych w art. 91 kp".