Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: S WSA Renata Czeluśniak Sędziowie: S WSA Hanna Knysiak-Sudyka ASR WSA Marta Kisielowska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 grudnia 2021 r. sprawy ze skargi E. J. na decyzję Samorządowego Kolegium z dnia 21 maja 2021 r., znak [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia 21 maja 2021 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze orzekło o utrzymaniu w mocy decyzji Burmistrza Miasta z dnia [...] 2021 r. w przedmiocie odmowy przyznania E. J. (dalej: "skarżąca") prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad mężem Z. J. Podstawę prawną decyzji stanowił art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm., dalej: "k.p.a.") i art. 17, art. 17 ust. 1 b, art. 17b, art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm., dalej: "u.ś.r.").
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Wnioskiem z dnia 4 stycznia 2021 r. skarżąca zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Wskazała, że zapewnia mężowi całodobową opiekę polegającą na: pomaganiu przy wstawaniu z łóżka, ubieraniu się oraz toalecie, robieniu zakupów, gotowaniu, pomocy w sprzątaniu, załatwianiu spraw urzędowych, realizowaniu wizyt lekarskich, wykupywania leków. Skarżąca wskazała, że pobiera specjalny zasiłek opiekuńczy od 1 listopada 2018 r., a z dniem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego rezygnuje z prawa do specjalnego zasiłku.
Z dołączonego do wniosku orzeczenia z dnia 26 czerwca 2020 r. wynika, że Z. J. posiada znaczny stopień niepełnosprawności, istniejący od 39 roku życia, jako przyczynę niepełnosprawności wskazano symbol 10-N (choroby neurologiczne). Z orzeczenia wynika ponadto, że Z. J. wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.
Decyzją z dnia [...] 2021 r. Burmistrz Miasta odmówił skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad mężem Z. J. W uzasadnieniu organ wskazał, że podstawę odmowy stanowi art. 17 ust. 1b u.ś.r., ponieważ niepełnosprawność męża skarżącej powstała po ukończeniu 18 roku życia, a ponadto przeszkodę przyznania skarżącej świadczenia stanowi fakt pobierania specjalnego zasiłku opiekuńczego.
Decyzją z dnia 18 marca 2021 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze orzekło o uchyleniu zaskarżonej decyzji i przekazaniu organowi I instancji do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu SKO wskazało, że okolicznością, która uzasadnia uchylenie decyzji jest brak wyczerpującego zgromadzenia materiału dowodowego, a w rezultacie niewystarczające wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy. Nie został w sprawie sporządzony wywiad środowiskowy, a organ I instancji nie ustalił czy istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy zaprzestaniem lub niepodejmowaniem zatrudnienia przez skarżącą a koniecznością opieki nad niepełnosprawnym mężem. W ocenie Kolegium organ I instancji wydał decyzję bez uwzględnienia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13, w świetle którego nie jest dopuszczalna odmowa przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w oparciu o moment powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki. Organ wskazał ponadto, że fakt pobierania przez skarżącą zasiłku dla opiekuna, nie może stanowić przeszkody przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w przypadku zrzeczenia się uprawnienia do zasiłku.