Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Herman (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz Asesor WSA Piotr Pyszny Protokolant Katarzyna Czabaj po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2021 r. sprawy ze skargi Gminy P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu gminie utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości za 2015 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję nr [...] Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska z dnia [...] r.; 2) zasądza od Wojewody [...] na rzecz strony skarżącej kwotę [...] [...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z 28 kwietnia 2021 r., sygn. I GSK 1797/18, uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 18 października 2017 r., sygn. I SA/Gl 617/17 w sprawie ze skargi Gminy P. (dalej: strona, skarżąca) na decyzję Wojewody [...] (dalej: organ odwoławczy) z [...]r., nr [...], w przedmiocie odmowy zwrotu utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania temu Sądowi.
Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawia się następująco.
Gmina P., w dniu [...] r. wystąpiła do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w K. (dalej: organ I instancji, Fundusz, WFOŚiGW)) o zwrot kwoty [...],-zł tytułem utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości gruntów znajdujących się pod trzema zbiornikami wodnymi, a to: "[...]" o pow. [...] ha, "[...]" o pow. [...] i Zbiornik "[...]" o pow. [...] ha.
Fundusz, działając na podstawie art. 400p i art. 400k ust. 1 pkt 4 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2016 r. poz. 672 z późn. zm.), art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b i lit. c oraz art. 7 ust. 1 pkt 8a, ust. 6 i ust. 7 z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 849 z późn. zm., dalej: u.o.p.l.) w zw. z § 2 ust. 1, 3, 6 i 7 Rozporządzenia Ministra Środowiska z 20 lipca 2006 r. w sprawie zwrotu gminom utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości, będących własnością Skarbu Państwa, gruntów pokrytych wodami jezior o ciągłym dopływie lub odpływie wód powierzchniowych oraz gruntów zajętych pod sztuczne zbiorniki wodne (Dz. U. Nr 142, poz. 1023. dalej: rozporządzenie) oraz w zw. z art. 104 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 23 z późn. zm., dalej: k.p.a.) odmówił Gminie zwrotu kwoty [...] ,- zł tytułem utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości, będących własnością Skarbu Państwa, gruntów pokrytych wodami jezior o ciągłym dopływie lub odpływie wód powierzchniowych oraz gruntów zajętych pod sztuczne zbiorniki wodne za rok [...].
W uzasadnieniu decyzji Fundusz podał, iż nie ma podstaw prawnych do kwalifikowania zbiornika "[...]" położonego na działce geodezyjnej nr [...], obręb D., jako sztucznego zbiornika wodnego, albowiem w świetle poczynionych ustaleń nie mamy do czynienia ze zbiornikiem wodnym, a ze zbiornikiem wód popłucznych - osadnikiem. Organ I instancji celem ustalenia charakteru zbiornika "[...]" wystąpił do: [...] Przedsiębiorstwa [...] S.A. w K., Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w K., Gminy P., Starostwa Powiatowego w G.. Uzyskane odpowiedzi i wyjaśnienia nie pozwoliły na potwierdzenie, że zbiornik "[...]" może być zakwalifikowany jako "sztuczny zbiornik wody", a wręcz ustalono, że jest osadnikiem wód popłucznych, czyli ścieków przemysłowych, które nadal się w nim znajdują.