Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Kandut, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Herman, Sędzia WSA Adam Nita (spr.), Protokolant St. sekr. sąd. Joanna Spadek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2018 r. przy udziale - sprawy ze skargi Gminy C. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z [...] r., nr [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. (zwany dalej Organem odwoławczym lub Organem II instancji) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. (w dalszej części uzasadnienia określanego jako Organ I instancji) z [...] r., nr [...]. W tym nieostatecznym rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, Organ I instancji odmówił Gminie C. (zwanej dalej Gminą, Podatnikiem lub Skarżącym) stwierdzenia nadpłaty podatku od towarów i usług za grudzień 2011 r., w wysokości 142.005,00 zł. oraz dokonania zwrotu tej kwoty na rachunek bankowy Podatnika.
Decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, a także poprzedzające ją orzeczenie Naczelnika Urzędu Skarbowego zapadły w następującym, niebudzącym wątpliwości stanie faktycznym. W dniu [...] r. Gmina złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty i zwrot podatku od towarów i usług w wysokości 142.005,00 zł., wynikającego z korekty deklaracji VAT 7 za grudzień 2011 r., złożonej 13 czerwca 2017 r.
Wspomniana korekta deklaracji podatkowej oraz żądanie zwrotu nadpłaty podatku były konsekwencją tego, że Podatnik, realizując zadania własne wybudował trzy sale gimnastyczne przy ośrodkach szkolnych. Wydatki związane z tą inwestycją, poniesione do 30 października 2010 r. ujęte zostały w fakturach wystawionych dla Urzędu Miejskiego, a po tej dacie - na Gminę, jako podatnika podatku od towarów i usług. Gotowe obiekty weszły w stan środków trwałych Podatnika, a następnie zostały przekazane w nieodpłatne użytkowanie gminnej jednostce budżetowej tj. Zespołowi Obsługi Placówek Oświatowych (ZOPO). Wspomniane składniki majątkowe są wykorzystywane zarówno do działalności nieopodatkowanej (sportowej i wychowawczej w ramach zadań własnych gminy), jak i do działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (wynajmowane lub dzierżawione na podstawie umów cywilnoprawnych). Jednocześnie, tak Gmina, jak i Zespół Obsługi Placówek Oświatowych byli zarejestrowane jako odrębni podatnicy. W konsekwencji, podatek naliczony z faktur związanych z realizacją zadań inwestycyjnych był rozliczany przez Gminę, a podatek związany z działalnością komercyjną, w swoich deklaracjach podatkowych ujmował ZOPO.
Dodatkową okolicznością jest to, że Gmina nie rozliczyła podatkowo poniesionych wydatków inwestycyjnych. Zdaniem tego podmiotu, nie było możliwe przyporządkowanie kwot podatku naliczonego do czynności w stosunku do których przysługuje prawo do odliczenia. W związku z tym, Gmina złożyła korektę deklaracji podatkowej za grudzień 2011 r. Dokonując tego, powołała się ona na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 października 2011 r. (sygn. akt I FPS 9/10). W orzeczeniu tym stwierdzono, że w świetle art. 90 ust. 1, 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, czynności niepodlegające opodatkowaniu nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego według rocznej struktury sprzedaży. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, w przypadku wydatków, których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności, podatnik nie stosuje odliczenia częściowego według proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz dokonuje odliczenia pełnego.