Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz, Asesor WSA Piotr Pyszny (spr.), Protokolant Specjalista Agnieszka Górecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2022 r. sprawy ze skargi R. S. na akt Komendanta Śląskiego Oddziału Straży Granicznej w R. z dnia 12 maja 2022 r. w przedmiocie zwrotu kosztów dojazdu za listopad 2021 r. uchyla zaskarżony akt.
Zaskarżonym aktem z 12 maja 2022 r., Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej w R. (dalej jako organ), odmówił R.S. (dalej jako strona, skarżący) zwrotu kosztów dojazdu z miejscowości zamieszkania do miejscowości pełnienia służby za listopad 2021 r., w żądanej przez stronę wysokości 194 zł.
Organ podał, że w złożonym wniosku o zwrot kosztów dojazdu strona jako miejsce zamieszkania wskazała Z., ul. [...], [...] M. Najkrótsza droga pomiędzy granicą miejscowości, w której strona mieszka a granicą S., w którym pełni służbę wynosi 28,5 km.
Rozpoznając wniosek strony, organ powołał w pierwszym rzędzie art. 97 ust.1 ustawy z 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. z 2021 r. poz. 1486 ze zm. - dalej również jako usg), zgodnie z którym funkcjonariuszowi, który zajmuje lokal mieszkalny w miejscowości pobliskiej miejsca pełnienia służby, przysługuje zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby w wysokości ceny biletów za przejazd koleją lub autobusami. Natomiast miejscowość pobliska zgodnie z art. 92 ust.1 pkt. 3 usg, to miejscowość, od której granic administracyjnych najkrótsza odległość drogą publiczną do granic administracyjnych miejscowości pełnienia służby nie przekracza 30 km.
Dalej organ wskazał, że Z. do 25 czerwca 2021 r. był dzielnicą M., a od tej daty, na podstawie stosownej uchwały rady gminy, jest jej jednostką pomocniczą - sołectwem. Organ pozyskał informację z gminy M., z której wynika, że Z. nie jest odrębną miejscowością, a dla osób w nim mieszkających miejscem zamieszkania jest gmina M.
Zdaniem organu najkrótsza droga pomiędzy granicami M. a S. wynosi 26 km, a nie jak podaje strona 28,5 km. Cena biletu miesięcznego wynosi zaś 184 zł, a nie jak tego chce skarżący - 194 zł.
Na powyższy akt organu skarżący wywiódł skargę do tutejszego Sądu zarzucając naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia w sprawie tj.:
1. art. 7 k.p.a. art.77 § 1 k.p.a. w zw. z art. 107 § 3 k.p.a., poprzez uchylanie się od wszechstronnego wyjaśnienia rzeczywistej podstawy faktycznej i prawnej wydanego aktu,
2. art. 8 k.p.a. art. 9 k.p.a. poprzez prowadzenie postepowania w sposób nie budzący zaufania do organów państwa,
3. art. 11 k.p.a. w zw. z art. 107 § 3 k.p.a., poprzez uchylanie się od wyjaśnienia zasadności przesłanek którymi kierował się organ w toku całego postepowania, a które w konsekwencji prowadziło do braku wymaganego uzasadnienia faktycznego i prawnego wydanego aktu,
4. art. 77 § 1 k.p.a. w zw, z art. 7 k.p.a. poprzez niewyjaśnienie stanu faktycznego sprawy w zakresie okoliczności podnoszonych przez stronę,
5. art. 80 k.p.a. poprzez uchylanie się od wszechstronnego i wnikliwego zbadania materiału dowodowego w sprawie, w szczególności w zakresie uznania, iż Z. ma status miejscowości.
Skarżący w uzasadnieniu skargi wskazał między innymi, że rozkazem personalnym Komendanta Straży Granicznej nr [...] z dnia 20 sierpnia 2021 r został przeniesiony z dniem 1 września 2021 r. do pełnienia służby w placówce Straży Granicznej w S. Na początku października 2021 r. złożył wniosek do organu o zwrot kosztów dojazdu z miejscowości w której zamieszkuje tj. Z. do miejscowości S. Wskazał, że najkrótsza odległość drogą publiczną od granicy miejscowości zamieszkania Z. do granicy administracyjnej miejscowości pełnienia służby - S. wynosi 28,5 km. Nadto skarżący wskazał, że organowi znany jest fakt, że zamieszkuje nieprzerwanie od 2009 r w miejscowości Z..