Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Sędziowie Sędzia WSA Adam Nita (spr.), Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Protokolant st. sekr. sąd. Marta Mielczarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2017 r. przy udziale - sprawy ze skargi Miasta G. na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w B. na rzecz strony skarżącej kwotę [...] zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W zaskarżonej interpretacji indywidualnej z [...] r., nr [...] , Minister Rozwoju i Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w K. (zwany dalej Organem interpretacyjnym) uznał za prawidłowe wyłącznie co do jednej kwestii własne stanowisko w sprawie zaprezentowane przez Gminę Miasta G. (zwaną dalej Gminą, Wnioskodawcą lub Skarżącym) we wniosku o interpretację indywidualną z [...] r. W pozostałym zakresie uznano natomiast stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.
Interpretacja została wydana w oparciu o następujący stan faktyczny dotyczący zdarzenia przyszłego. Od 1 stycznia 2017 r. Gmina jest zobowiązana zcentralizować swoje rozliczenie podatkowe w podatku od towarów i usług, uwzględniając w nim również aktywności realizowane przez jej różnego rodzaju jednostki organizacyjne (w tym - jednostki budżetowe). Podmioty te realizują zaś zadania Wnioskodawcy, jako gminy i jako powiatu, nałożone na nią w przepisach prawa powszechnie obowiązującego z zakresu szeroko rozumianej pomocy społecznej, tj.:
- usług opiekuńczych, specjalistycznych usług opiekuńczych,
- pobytu w ośrodku wsparcia - Dziennym Domu Pomocy Społecznej, Ośrodku Interwencji Kryzysowej, Domu dla Samotnych Kobiet i Matek z Dziećmi, mieszkaniach chronionych,
- pobytu i usługi domu pomocy społecznej, usług dla osób z zaburzeniami psychicznymi w ramach indywidualnych lub zespołowych treningów samoobsługi i treningów umiejętności społecznych, polegających na nauce, rozwijaniu lub podtrzymywaniu umiejętności w zakresie czynności dnia codziennego i funkcjonowania w życiu społecznym,
- pobytu dziecka w pieczy zastępczej.
Powinność prowadzenia przez Wnioskodawcę opisanej działalności wynika z przepisów prawa powszechnie obowiązującego. Należy do nich przede wszystkim ustawa z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 930 ze zm. - zwana dalej u.p.s.), zgodnie z którą zadania pomocy społecznej w gminach wykonują jednostki organizacyjne - ośrodki pomocy społecznej. Ponadto, Skarżący prowadzi w formie jednostek budżetowych dwa Domy Pomocy Społecznej (DPS) oraz Środowiskowy Dom Samopomocy (ŚDS).
Inną podstawą prawną dla aktywności Wnioskodawcy w sferze pomocy społecznej są przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj, Dz. U. z 2016 r., poz. 446 ze zm.), a także regulacje zawarte w ustawie z dnia 5 czerwca 2998 r. o samorządzie powiatowym (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 814 ze zm.). Jak bowiem wynika z art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, zaś w szczególności zadania własne obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych. Ponadto, w art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie powiatowym przewidziano, że powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie pomocy społecznej. Dodatkowo, jak wynika z wniosku o interpretację, Wnioskodawca realizuje zadania z zakresu administracji rządowej zlecone mu na podstawie u.p.s.