Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Wiesner Sędziowie Sędzia WSA Agata Ćwik-Bury (spr.) Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 19 września 2016 r. sprawy ze skargi "A" Sp. j. w G. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia świadectwa przewozowego oddala skargę.
1. Przedmiotem skargi jest postanowienie Dyrektora Izby Celnej w K. (dalej: organ II instancji, organ odwoławczy) z dnia [...]r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w R. (dalej: organ i instancji) z dnia [...]r. nr [...] odmawiające potwierdzenia (legalizacji) świadectwa przewozowego EUR. 1 nr [...] wydane dla "A" z siedzibą w G. (dalej: strona, skarżący).
2. Postępowanie przed organami celnymi.
2.1. Z akt sprawy wynika, iż w dniu [...]r. strona za pośrednictwem pełnomocnika, wystąpiła do organu I instancji o legalizację (potwierdzenie) świadectwa przewozowego EUR. 1 nr [...] sporządzonego dnia [...]r.
Do organu celnego zostało złożone ww. świadectwo wraz z wnioskiem o jego legalizację, którego wzór został określony w załączniku IlIa do Protokołu 3, dotyczącego definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej, stanowiącego załącznik do umowy zawartej pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską (Decyzja nr 3/2005 Wspólnego Komitetu UE - Szwajcaria z dnia 15 grudnia 2005 r. zmieniająca Protokół 3 do Umowy dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz metod współpracy administracyjnej - Dz. Urz. UE Nr L 45 z 15 lutego 2006 r., str. 1, dalej: protokół nr 3).
Następnie pismem z dnia [...]r. nr [...] organ celny wezwał stronę do przedłożenia "deklaracji dostawcy" dla towarów wyszczególnionych w treści wyżej powołanego świadectwa EUR. 1 (pole 8) jak również świadectwa informacyjnego INF 4, którego wzór został określony w załączniku V do rozporządzenia Rady (WE) nr 1207/2001 z dnia 11 czerwca 2001 r. (Dz.U.UE.L.2001.165.1, Dz.U.UE-sp.02-12-15, dalej: rozporządzenie 1207/2001).
Strona wraz z pismem z dnia [...]r. dostarczyła kserokopie dwóch egzemplarzy sporządzonych w języku niemieckim "długoterminowej deklaracji dostawcy produktów posiadających status preferencyjnego pochodzenia" z dnia [...] oraz z dnia [...], które zostały wystawione przez firmę "B", w R. dla podmiotu gospodarczego posiadającego siedzibę na terenie Polski tj. "B"S.A., ul. [...], [...]-[...] P.. Wyżej powołana "długoterminowa deklaracja dostawcy" z dnia [...] r. została złożona wraz z jej urzędowym tłumaczeniem na język polski.
2.2. Powołanym postanowieniem z dnia [...]r. organ I instancji odmówił zalegalizowania świadectwa EUR. 1 nr [...], z uwagi na fakt, iż skarżący nie przedłożył wymaganych dokumentów potwierdzających preferencyjny status eksportowanych produktów tj. nowych samochodów osobowych marki "B".
2.3. W zażaleniu pełnomocnik strony, radca prawny, zarzucił organowi I instancji naruszenie art. 2, art. 4, art. 6, art. 10 rozporządzenia 1207/2001 oraz art. 122 § 1 i art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2015r. poz. 613 ze zm., dalej: O.p.).
Na podstawie powyższych zarzutów pełnomocnik wniósł o uchylenie postanowienia w całości i orzeczenie co do istoty prawnej poprzez wydanie potwierdzenia świadectwa przewozowego EUR. 1 nr [...] potwierdzającego status towaru, ewentualnie uchylenie w całości postanowienia organu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez ten organ.