Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek (spr.) Sędzia Asesor WSA Małgorzata Walentek Sędzia Asesor WSA Krzysztof Targoński Protokolant st. sekretarz sądowy Ewa Olender po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2005 r. przy udziale --- sprawy ze skargi "A" Spółka z o.o. w W. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...]r. nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego w K. wszczął z urzędu postępowanie w sprawie ustalenia prawidłowej wartości celnej importowanego przez spółkę "A" w W. towaru objętego w dniu [...] listopada 2000 r. na podstawie j.d.a. SAD nr [...] procedurą dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym oraz kwoty wynikającej z długu celnego.
Pismem z dnia [...]r. skarżąca spółka zażądała od Naczelnika Urzędu Celnego w K. wystąpienia do Ministra Finansów z wnioskiem o uzyskanie porady Światowej Organizacji Celnej (WCO) w kwestii wpływu upustów przyznawanych importerowi po dniu dokonania zgłoszenia celnego na wartość celną importowanych towarów oraz zawieszenia prowadzonego postępowania do czasu rozstrzygnięcia powyższego zagadnienia wstępnego przez WCO.
Postanowieniem z dnia [...]r. nr [...] wydanym na podstawie art. 201 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w zw. z art. 262 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (Dz. U. z 2001 r. Nr 75, poz. 802 z późn. zm) Naczelnik Urzędu Celnego w K. odmówił zawieszenia postępowania.
W jego uzasadnieniu wskazał, iż zajęcie stanowiska przez Światową Organizację Celną nie ma wpływu na ostateczne rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy, zatem nie może być traktowane jako zagadnienie wstępne uzasadniające zawieszenie postępowania.
Na powyższe strona złożyła zażalenie do organu wyższego stopnia, w którym powołując się na przepisy art. 91 ust. 2 Konstytucji, postanowienia art. III lit. d Konwencji o utworzeniu Rady Współpracy Celnej sporządzonej w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 r. (Dz. U. z 1978 r. Nr 11, poz. 43), pkt 2 i 3 załącznika II tekstu Porozumienia w sprawie stosowania art. VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. (zał. do Dz. U. z 1995 r. Nr 98, poz. 483 z późn. zm.) zwanego Kodeksem wartości celnej WTO oraz art. 201 § 1 pkt 2, art. 203 i art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) wniosła o jego uchylenie.
Dyrektor Izby Celnej w K., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa oraz art. 262 ustawy Kodeks celny, postanowieniem z dnia [...]r. nr [...] podzielił stanowisko organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu powyższego wskazał, iż rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy nie jest uzależnione od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, gdyż takie zagadnienie w ogóle nie występuje.
Rozbieżność stanowisk w interpretowaniu postanowień Kodeksu wartości celnej WTO w zakresie wpływu rabatów udzielonych importerowi po dokonaniu zgłoszenia celnego na wartość celną importowanych towarów nie może zobowiązywać organu do wystąpienia o wydanie opinii do Technicznego Komitetu Ustalania Wartości Celnej, podobnie nie może też być podstawą do zawieszenia prowadzonego postępowania stosownie do art. 201 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa.