Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Asesor WSA Małgorzata Walentek Protokolant Beata Jacek po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2004 r. przy udziale- sprawy ze skargi Rady Miasta R. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały nr [...] Rady Miasta R. z dnia [...] r. w sprawie odwołania członka Komisji [...] oraz zmiany uchwały Nr [...] Rady Miasta R. z dnia [...] r. w sprawie ustalenia składu osobowego stałych komisji Rady Miasta uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.
Rozstrzygnięciem nadzorczym z [...] r. nr [...] Wojewoda [...] stwierdził nieważność uchwały nr [...] Rady Miasta R. z dnia [...] r. w sprawie odwołania członka Komisji [...] oraz zmiany uchwały Nr [...] Rady Miasta R. z dnia [...] r. w sprawie ustalenia składu osobowego stałych komisji Rady Miasta, powołując się na art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). W uzasadnieniu wyjaśnił, że uchwała jest sprzeczna z art. 19 ust. 2 tej ustawy, ponieważ [...] r. sesję Rady Miasta R. prowadził T. W., a to w sytuacji, kiedy zarządzeniem zastępczym z [...] r. nr [...] Wojewoda [...] stwierdził wygaśnięcie mandatu radnego T. W.. Zatem obrady prowadziła osoba nie będąca radnym przez co, odbyło się jedynie nieformalne zebranie radnych, a nie sesja Rady Miasta R.. Z tego też powodu, nie zapadła w sposób prawem przewidziany żadna uchwała. Jednakże wydanie rozstrzygnięcia nadzorczego było konieczne, aby zapewnić pewność obrotu gospodarczego. Wojewoda [...] powołał się przy tym na wyrok NSA z 10 stycznia 2001 r., sygn. akt II SA 1244/01. Na końcu zwrócił uwagę na to, że nie będący radnym, T. W. podpisał uchwałę nr [...].
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach pełnomocnik Rady Miasta R. wniósł o uchylenie rozstrzygnięcia nadzorczego. W uzasadnieniu stwierdził, że zasadnicze znaczenie dla tej sprawy ma ocena skutków prawnych zarządzenia zastępczego wydanego na podstawie art. 98 lit. a ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym. Następnie przypomniał, że rozstrzygnięcie organu nadzorczego jest aktem administracyjnym szczególnego rodzaju, nie będącym decyzją załatwiającą sprawę indywidualną. Wobec tego, nie mają tutaj zastosowania przepisy ustawy Kodeks postępowania administracyjnego w przedmiocie wykonalności i skuteczności decyzji administracyjnej. Odesłanie z art. 98 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym dotyczy jedynie odpowiedniego stosowania przepisów ustawy Kodeks postępowania administracyjnego dotyczących zaskarżania do sądu administracyjnego decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej. Pełnomocnik omówił dalej rodzaje rozstrzygnięć nadzorczych akcentując, że wstrzymanie wykonania uchwały to środek specyficzny w tym katalogu. W art. 92 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym uregulowano obligatoryjne wstrzymanie wykonania uchwały, natomiast wstrzymanie fakultatywne wykonania uchwały - w art. 91 ust. 2. Wobec takiej regulacji prawnej, nie jest możliwe nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności innym środkom nadzorczym, zwłaszcza o charakterze personalnym. O prawomocności rozstrzygnięcia nadzorczego stanowi art. 98 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym. Z problematyką prawomocności wiąże się zagadnienie wykonalności będące przedmiotem rozważań w orzecznictwie sądowym. Pełnomocnik zwrócił uwagę na to, że regulacje prawne dotyczące nadzoru nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego stanowią gwarancję ich samodzielności.