Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Wiesner, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.), Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Protokolant Specjalista Agnieszka Górecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi A Sp. z o. o. w S. na decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Pismem z 12 grudnia 2019 r. "A" sp. z o.o. w S. (dalej zwana stroną skarżącą, wnioskodawcą lub spółką) wniosła skargę na decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach z [...] r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w K. z [...] r. nr [...] poprzez błędną ocenę, że w decyzji I instancji został określony adresat podczas, gdy nie zawiera ona wskazania adresata, a tym samym nie uzasadnia odmowy stwierdzenia jej nieważności w sytuacji gdy zawiera ona kwalifikowaną wadę z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 2096 oraz z 2019 r. poz. 60, poz. 730, poz. 1133 - dalej jako k.p.a.).
Złożenie skargi poprzedził następujący stan faktyczny i prawny.
Decyzją z [...] r. nr [...] wydaną na podstawie art. 171 ust. 1 pkt 2 ustawy z 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. z 2019 r., poz. 868 ze zm., dalej p.g.g.) oraz art. 104 k.p.a. przez Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w K. w przedmiocie wstrzymania ruchu zakładu górniczego "B" i określenia warunków wznowienia ruchu tego zakładu górniczego - wstrzymano w pkt 1) "ruch zakładu górniczego "B" w całości w związku z zaistnieniem bezpośredniego zagrożenia dla pracowników zakładu górniczego, bezpieczeństwa powszechnego oraz środowiska oraz w pkt 2) określono warunki wznowienia ruchu tego zakładu górniczego. Decyzji tej, na podstawie art. 171 ust. 3 p.g.g. oraz art. 130 § 3 pkt 2 k.p.a., organ I instancji nadał rygor natychmiastowej wykonalności.
W jej uzasadnieniu organ powołał się na przeprowadzoną w dniu [...] r. kontrolę w odkrywkowym zakładzie górniczym "B" w S. należącym do Przedsiębiorcy - "A" Sp. z o.o. w S.. Wskazał na jej ustalenia i wyniki oraz wyjaśnił podstawy swojego działania. Na zakończenie zawarł pouczenie, że stronie służy odwołanie wskazując przy tym tryb jego wniesienia oraz określił adresata jako: ""A" Sp. z o.o. ul. [...],[...] S.".
Pismem z dnia 8 października 2019 r. strona skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji organu I instancji. Żądanie to oparła o przesłankę z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., tj. naruszenie prawa w stopniu rażącym. W uzasadnieniu wniosku strona wskazała, że decyzja organu I instancji wbrew jednoznacznemu wymogowi wynikającemu z art. 107 § 1 pkt 3 k.p.a. nie określa strony, do której jest kierowana (adresata decyzji). Strona powołując się na stanowisko doktryny i orzecznictwo zwróciła uwagę, że decyzja powinna zawierać oznaczenie strony (stron postępowania) - tj. adresata, do której jest kierowana, a w szczególności w odniesieniu do osób prawnych winna zawierać ich nazwę oraz siedzibę, oraz że oznaczenie strony winno być podane w decyzji w taki sposób i w takim zakresie, aby umożliwiło jej jednoznaczną identyfikację, zaś zupełny brak oznaczenia strony prowadzi do nieistnienia decyzji w sensie prawnym.