Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Sędziowie Sędzia WSA Mirosław Kupiec, Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Olender, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2012 r. przy udziale - sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia kwalifikacji do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznymi i górniczymi (zakazu wykonywania czynności osoby kierownictwa ruchu zakładu górniczego) oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...], Prezes Wyższego Urzędu Górniczego utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w K. z dnia [...] r., znak [...], zakazującą A. Z. wykonywania czynności osoby kierownictwa ruchu zakładu górniczego, w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny, na czas 12 miesięcy, tj. od dnia [...] r. do dnia [...] r.
Jako postawę prawną wskazano art. 113 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005r. Nr 228, poz. 1947, z późn. zm.) oraz § 9 ust. 1, § 10 pkt 1 i § 40 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2002r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych (Dz. U. Nr 139, poz. 1169, ze zm.).
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w wyniku przeprowadzonych badań przyczyn i okoliczności zapalenia i wybuchu metanu, z udziałem pyłu węglowego oraz wypadku zbiorowego ([...] wypadków śmiertelnych, [...] wypadków ciężkich i [...] wypadków lekkich), zaistniałych w dniu [...] r. o godzinie [...] w "A" S.A. "B" w K. "C" w R. stwierdzono, że A. Z. - naczelny inżynier, zastępca kierownika ruchu zakładu górniczego w "A" S.A. "B" w K., naruszył dyscyplinę i porządek pracy, a w szczególności obowiązki określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki.
W konsekwencji Dyrektor Okręgowego Urzędu Górniczego w K. pierwotną decyzją z dnia [...] r., znak: [...], zakazał A. Z. wykonywania czynności osoby kierownictwa ruchu zakładu górniczego, w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny, na czas 12 (dwunastu) miesięcy, tj. od dnia [...] roku do dnia [...] roku. Jednakże w wyniku rozpatrzenia wniesionego przez stronę odwołania Prezes Wyższego Urzędu Górniczego decyzją z dnia [...] r., nr [...], uchylił w/w decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji nakazując przeprowadzenie analizy zakresu uprawnień, obowiązków i odpowiedzialności zawartych w zakresie czynności A. Z. i skonfrontowanie tego z ustalonym materiałem dowodowym. Decyzja ta stała się przedmiotem skargi do tut. Sądu, który wyrokiem z 19 października 2011 r. o sygn. akt III SA/Gl 854/11 oddalił skargę stwierdzając prawidłowość decyzji kasacyjnej i konieczność przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego poprzez ustalenie czy A. Z., jako naczelny inżynier kopalni, zastępca kierownika ruchu zakładu górniczego, naruszył obowiązki przypisane mu m.in. w zakresie czynności z dnia [...] r. Zaakcentowano, iż stawiając A. Z. zarzuty organ powinien powiązać je z konkretnymi punktami obowiązującego go zakresu czynności, gdyż wprawdzie w uzasadnieniu decyzji pierwszoinstancyjnej powołano zakres obowiązków (kompetencji) strony, ale nie sprecyzowano, jaki dokument organ I instancji miał na uwadze. Poza tym podzielono stanowisko zawarte w postanowieniu Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w K. z dnia [...] r. nr [...] wydanym na podstawie art. 24 § 3 w związku z art. 25 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) odmawiającym wyłączenia Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w K. od prowadzenia postępowania o wydanie decyzji w trybie art. 113 ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo geologiczne i górnicze, w którym stroną jest Pan A. Z..