Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Marzanna Sałuda (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Herman, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2012 r. przy udziale - sprawy ze skargi L.N. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.
Wyrokiem z 11 września 2012r. sygn. akt I FSK 1608/11 NSA uwzględnił skargę kasacyjną Dyrektora Izby Skarbowej w [...] i uchylił wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 maja 2011r. sygn. akt III SA/Gl 2295/10 w sprawie ze skargi L. N. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [..] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji w zakresie podatku od towarów i usług za [...] r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach.
Stan sprawy jest następujący:
Postanowieniem z [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w [...] stwierdził uchybienie terminowi do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w [...] z [...] r. nr [...] określającej zobowiązanie podatkowe L.N. w podatku od towarów i usług za [...] r.
Postanowienie zostało wydane po uprzednim wydaniu w dniu [...] r. postanowienia nr [...], w którym Dyrektor Izby Skarbowej w [...] odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w [...] z [...] r. nr [...] określającej zobowiązanie podatkowe L. N. w podatku od towarów i usług za [...] r.
Za podstawę prawną zaskarżonego postanowienia wskazano art. 228 § 1 pkt 2 w zw. z art. 149 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej powoływana jako O.p.) i podkreślono, że postanowienie to było wyłącznie konsekwencją odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu podniesiono, że decyzje określające zobowiązanie w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od [...] r. do [...] r. z wyjątkiem [...] r. zostały wysłane na adres zamieszkania podatnika i doręczone dorosłemu domownikowi, tj. teściowej strony, Z. P., w dniu [...] r. Taka data widnieje bowiem na zwrotnym poświadczeniu odbioru przesyłki. Przewidziany zatem ustawowo czternastodniowy termin na złożenie odwołania od decyzji podatkowych organu I instancji upłynął w dniu [...] r. (środa). Odwołanie (datowane na dzień [...] r.) zostało nadane w urzędzie pocztowym (data stempla pocztowego) w dniu [...] r., a więc z uchybieniem terminu do jego wniesienia.
Jak wynika z oświadczenia strony, o uchybieniu terminu do złożenia środka odwoławczego dowiedziała się ona [...] r. podczas wizyty w [...] Urzędzie Skarbowym w [...] i okoliczność ta spowodowała, że w dniu [...] r. złożyła osobiście wniosek o przywrócenie tego terminu. Do wniosku załączyła kopię wcześniej wniesionego odwołania. W uzasadnieniu wniosku podatnik wyjaśnił, że uchybienie to nastąpiło bez jego winy, gdyż decyzje zostały mu przekazane przez teściową "około [...] r." Teściowa, osoba starsza nie pamiętała dokładnej daty ich odbioru, ale stwierdziła, że przesyłkę odebrała siedem do dziesięciu dni wcześniej. Na tej podstawie strona przyjęła, że doręczenie przesyłki teściowej nastąpiło najwcześniej [...], a więc termin do wniesienia odwołania upłynie [...]. Nie czekając jednak do ostatniego dnia terminu nadała na poczcie przesyłkę zawierającą dowołanie [...] r. będąc przekonaną, że czyni to z zachowaniem terminu.