Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Herman (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Asesor WSA Piotr Pyszny, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2022 r. sprawy ze skargi M. R. na decyzję Kierownika Szkoły [...] z dnia 25 listopada 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia na studia doktoranckie 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Kierownika Szkoły [...] na rzecz skarżącego kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z 25 listopada 2021 r., Nr [...], Kierownik Szkoły [...] w C. (dalej: organ), na podstawie art. 200 ust. 5 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.) w związku z art. 104 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735 z późn. zm., dalej: k.p.a.) oraz w związku z § 6 ust. 8 Zasad rekrutacji do Szkoły [...] w roku akademickim 2021/2022 zatwierdzonymi Uchwałą nr [...] Senatu [...] z 24 lutego 2021 r. w sprawie: warunków i trybu rekrutacji do Szkoły [...] prowadzonej w roku akademickim 2021/2022, po rozpoznaniu wniosku M. R. (dalej: skarżący) o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z 11 października 2021 r., nr [...] o odmowie przyjęcia skarżącego do Szkoły [...] na rok akademicki 2021/2022.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że zgodnie z § 6 ust. 8 Zasad rekrutacji do Szkoły [...] w roku akademickim 2021/2022 podstawą wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy może być jedynie wskazanie naruszenia warunków i trybu rekrutacji, a sam wniosek powinien dokładnie wskazać przepisy, które zostały naruszone. Dalej stwierdził, że we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, jako przyczynę zaskarżenia wskazano niesłuszność argumentów przemawiających za nieprzyjęciem skarżącego do Szkoły [...], natomiast nie wskazano przepisów warunków lub trybu rekrutacji, które mogłyby być podstawą złożenia takiego wniosku. W ocenie organu odwołanie zawiera jedynie polemikę ze stanowiskiem Kierownika Szkoły [...], co do oceny pewnych faktów, która opiera się na podstawach pozaprawnych.
Organ wskazał ponadto, że na dzień prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego tj. 8 września 2021 r., skarżący posiadał status doktoranta pobierającego stypendium doktoranckie, co stanowiło jeden z argumentów uzasadniających wydanie decyzji o nieprzyjęciu do Szkoły [...]. Z kolei, na dzień złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, tj. 26 października 2021 r. skarżący nadal posiadał status doktoranta.
Organ wskazał na art. 200 ust. 7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, który stanowi, że jednocześnie można być doktorantem tylko w jednej szkole doktorskiej, co ma doniosłe znaczenie z dwóch powodów. Poprzez możliwość skoncentrowania swojej uwagi na jednym zakresie obowiązków związanych z odbywaniem studiów doktoranckich wpływa pozytywnie na jakość prowadzonych badań. Równocześnie ogranicza możliwość otrzymywania kilku stypendiów jednocześnie, które należy klasyfikować jako uzyskiwane z szeroko rozumianych środków publicznych. Środki te poddawane są szczególnym ograniczeniom w zakresie możliwości ich rozdysponowywania, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Zgodnie z art. 44 ust. 3 tej ustawy wydatki publiczne powinny być dokonywane w szczególności w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasad: a) uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów, b) optymalnego doboru metod i środków służących osiągnięciu założonych celów. Wydatki takie powinny być również dokonywane w sposób umożliwiający terminową realizację zadań. Wątpliwe jest, aby doktorant realizujący równolegle dwa sposoby kształcenia i prace badawcze był gwarantem ich terminowego wykonania z uzyskaniem najlepszych efektów.