- określenia w podatku od towarów i usług za luty 2010r. zobowiązania podatkowego w kwocie [...]zł oraz odmowy stwierdzenia nadpłaty w wysokości [...] zł, utrzymał zaskarżone decyzje w mocy.
Stan sprawy jest następujący:
W dniu 9 października 1996r. wpłynęło do Urzędu Skarbowego w Z. zgłoszenie identyfikacyjne osoby prawnej, jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej lub będącego podatnikiem zakładu osoby prawnej (NIP-2) oraz zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego (VAT-R) Urzędu Miejskiego P. . W dniu 25 października 1996r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. potwierdził dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego przez Urząd Miejski P. w podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym, a decyzją z dnia 31 października 1996r. nadał urzędowi - w związku z dokonanym zgłoszeniem identyfikacyjnym - numer NIP:[...] . Od września 1996r. podatnik składa deklaracje VAT-7
W deklaracjach VAT-7 złożonych do Urzędu Skarbowego w Z. za okres od marca do listopada 2009r. oraz styczeń i luty 2010r. Urząd Miasta P. wykazał: za marzec 2009r. zobowiązanie podatkowe [...] zł, kwiecień 2009r. [...] zł maj 2009r. [...] zł, czerwiec 2009r, [...] zł, lipiec 2009r, [...] zł, sierpień2009r. [...] zł, wrzesień 2009r. [...] zł, październik 2009r. [...] zł, listopad 2009r. [...] zł, styczeń 2010r. [...] zł,luty 2010r. [...] zł,
Powyższe zobowiązania podatkowe zostały uregulowane przez Urząd Miasta P. .
W dniu 20 grudnia 2013r. wpłynął do Urzędu Skarbowego w Z. wniosek Urzędu Miasta P. z dnia 17 grudnia 2013r. o stwierdzenie nadpłaty oraz o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za miesiące od marca do listopada 2009r. oraz za styczeń i luty 2010r. Wraz z wnioskiem Urząd Miasta P. złożył korekty deklaracji VAT-7 za ww. miesiące, w których wykazał: zobowiązanie podatkowe (w zł)nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy (w zł) odpowiednio za marzec 2009r. [...] , kwiecień 2009r. 0,00 ; [...] ; maj 2009r. 0,00; [...] ; czerwiec 2009r. 0,00 [...] ; lipiec 2009r. 0,00; [...] ;; sierpień 2009r .0,00; [...] ; wrzesień 2009r. .0,00; [...] ; październik 2009r. 0,00; [...] ; listopad 2009r. [...]; 0,00; styczeń 2010r. 0,00 [...]; luty 2010r. 0,00 [...]
We wniosku Urząd Miasta P. reprezentowany przez Burmistrza Miasta P. - M. S. wskazał, że nadpłata oraz zwrot podatku wynika z faktu, iż gmina nie dokonała odliczenia podatku naliczonego od wydatków:
a) związanych z budową hali widowiskowo-sportowej,
b) poniesionych na niwelację terenu, który następnie został zbyty jako działki budowlane pod budowę garaży.
W uzasadnieniu ww. wniosku Pan M. S. wskazał, że po ukończeniu inwestycji hala widowiskowo-sportowa została oddana w nieodpłatny trwały zarząd na rzecz Miejskiego Zespołu Szkół w P. . Dodał, że gmina według dotychczasowej praktyki organów podatkowych postrzegała Miejski Zespół Szkół jako odrębny od gminy podmiot dla celów podatku od towarów i usług. Dopiero w świetle uchwały NSA z dnia 24 czerwca 2013r. sygn. akt I FPS 1/13 w sprawie uznania jednostek samorządu terytorialnego oraz ich jednostek budżetowych za jednego podatnika na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdziła, że podatek naliczony, który został zapłacony w poniesionych przez gminę wydatkach inwestycyjnych należy uznać za podlegający odliczeniu. Burmistrz podkreślił, że Miejski Zespół Szkół udostępniał halę m.in. do wykonywania czynności opodatkowanych, a jednocześnie nie był odrębnym od gminy podatnikiem na gruncie przepisów ww. ustawy. Dodał przy tym, że to gmina jako podatnik wykorzystywała halę do wykonywania działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Zatem w Jego ocenie gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z budową hali widowiskowo-sportowej.