Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędziowie Sędzia WSA Marzanna Sałuda (spr.), Sędzia WSA Agata Ćwik-Bury, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 października 2015 r. sprawy ze skargi R. D. na postanowienie Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z [...] r. nr [...] 2. zasądza od Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego na rzecz strony skarżącej kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Prezes Wyższego Urzędu Górniczego na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 oraz art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, późn. zm.) po rozpoznaniu wniosku z dnia [...] r., R. D. , o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej postanowieniem Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia [...] r., znak: [...] , odmawiającym wydania zaświadczenia, utrzymał w mocy postanowienie Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia [...] r.
San faktyczny sprawy jest następujący:
Wnioskiem z dnia [...] r. R. D. zwrócił się do Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego, o wydanie zaświadczenia "że w granicach przestrzennych nieruchomości (zgodnie z decyzją koncesyjną MOSZiL nr [...] ) oznaczonych geodezyjnie nr. [...] prowadzona jest górnicza działalność gospodarcza zagospodarowania złoża gazu ziemnego [...] i realizowany plan ruchu zakładu górniczego [...] . Wnioskodawca wskazał, iż w zgodnie z protokołem sporządzonym przez W. Książka przedsiębiorca górniczy jest posiadaczem nieruchomości, ma możliwość wykonywania władztwa.
Postanowieniem z dnia [...] ., Prezes Wyższego Urzędu Górniczego, odmówił wydania wnioskowanego zaświadczenia R. D. o rzeczonej treści. Uzasadniając swoje stanowisko Prezes Wyższego Urzędu Górniczego stwierdził, że w przedmiotowym przypadku nie jest możliwe wydanie zaświadczenia, gdyż nie zachodzą przesłanki z art. 217 § 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, zwanej dalej: Kpa. - tj. strona nie wykazała swego interesu prawnego .
Od wskazanego powyżej postanowienia R. D. złożył wniosek z dnia [...] r. o ponowne rozpatrzenie sprawy żądając "potwierdzenia istniejących faktów koncesji nr [...] złoża Z. w R. ". Wnioskodawca przedstawił, że "toczą się postępowania administracyjne w sprawie opodatkowania gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w wykonywaniu koncesji i prowadzenia działalności górniczej przez zakład górniczy "A" ". Wnioskodawca stwierdził, że "ewidencja gruntów i budynków nie wykazuje "budowli" kopalni dla celów podatkowych, ponadto nie wykazuje gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie wydobywania kopalin przez zakład górniczy "A" ". W ocenie wnioskodawcy "takie dokumenty pozostają w posiadaniu Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w K. ". Ponadto uzyskanie zaświadczenia wnioskodawca uzasadnił "interesem prawnym lokowanym w różnych płaszczyznach prawa materialnego, na gruncie stosunków cywilno-prawnych". Z tego wywodził, że oceny interesu prawnego w żądaniu zaświadczenia organ nie może postrzegać przez pryzmat cech interesu prawnego w postępowaniu administracyjnym i w prawie administracyjnym, a zaświadczenie to chce wykorzystać w innym postępowaniu. Jednocześnie dodał, że "naruszono przepisy postępowania w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy".