Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz (spr.), Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Protokolant Starszy referent Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2020 r. sprawy ze skargi I.K. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie pozbawienia statusu bezrobotnego 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Wojewody Śląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 497 zł (czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewoda Śląski decyzją z [...] r. nr [...] wydaną na podstawie art. 33 ust. 4 pkt 1 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. "h" ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1482 z późn. zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania skarżącej I. K. utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta C. z [...] r nr [...] r. o utracie statusu osoby bezrobotnej z dniem [...] r. oraz o utracie z tym dniem prawa do zasiłku.
Rozstrzygnięcie to zostało wydane w następującym stanie faktycznym.
Decyzją z [...] r. nr [...] Prezydent Miasta C. orzekł o uznaniu skarżącej za osobę bezrobotną oraz o przyznaniu jej prawa do zasiłku.
Decyzją z [...] r. nr [...] Prezydent Miasta C. orzekł o utracie przez stronę statusu osoby bezrobotnej oraz o utracie prawa do zasiłku. Stwierdził bowiem, że miesięcznie uzyskuje ona przychód w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.
Pismem z [...] r. skarżąca reprezentowana przez fachowego pełnomocnika wniosła odwołanie od decyzji pierwszoinstancyjnej. W treści odwołania pełnomocnik zarzucił powyższej decyzji
1. naruszenie art. 77 § 1 k.p.a. i art. 80 k.p.a., zgodnie z którymi organ administracji publicznej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy i na podstawie całokształtu materiału dowodowego ocenić, czy dana okoliczność została udowodniona, podczas gdy w postępowaniu zmierzającym do wydania zaskarżonej decyzji zaniechano ustalenia jakie świadczenie zostało przyznane skarżącej;
2. naruszenie art. 10 k.p.a. poprzez nie zapewnienie stronie czynnego udziału w każdym stadium postępowania, a to uniemożliwienie przed wydaniem decyzji wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów, co skutkowało brakiem sprostowania oświadczenia przez skarżącą, która nigdy nie nabyła prawa do renty rodzinnej:
3. naruszenie art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. h ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, poprzez jego zastosowanie, podczas gdy stypizowana tam przesłanka negatywna dla uzyskania statusu osoby bezrobotnej w stosunku do skarżącej nie występuje:
4. naruszenie art. 136 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poprzez ustalenie, iż świadczenie, o którym stanowi przedmiotowa norma, jest świadczeniem miesięcznym i cyklicznym, podczas gdy jest to świadczenie jednorazowe;
5. błąd w ustaleniach faktycznych, polegających na ustaleniu, iż I. K. uzyskuje miesięczny przychód, podczas gdy takowego nie uzyskiwała.
Ponadto pełnomocnik wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z zaświadczenia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z [...] r., na okoliczność nie pobierania przez stronę świadczeń rodzinnych oraz braku dochodu. Wniósł także o wstrzymanie natychmiastowej wykonalności decyzji Prezydenta Miasta C. nr [...] z [...] r.