Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta w przedmiocie skargi organu nadzorczego na uchwałę rady gminy w przedmiocie cen
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Sędziowie Asesor WSA Katarzyna Golat (spr.), Asesor WSA Krzysztof Targoński, Protokolant St. sekr. sąd. Joanna Spadek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2008 r. przy udziale - sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie skargi organu nadzorczego na uchwałę rady gminy w przedmiocie cen 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie strona 1/10

Dnia [...]r. Rada Miasta T. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie taryf opłat za przejazdy środkami komunikacji zbiorowej organizowanej przez Miejski Zarząd Komunikacji w T.

W podstawie prawnej zostały powołane:

- art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.),

- art. 8 ustawy o cenach z dnia 5 lipca 2001 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.),

- § 78 Statutu Miasta T. uchwalonego uchwałą Rady Miasta T. Nr 0150/II/10/02 z dnia 5 grudnia 2002 r.,

- art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 1 lipca 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (t.j.: Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199 ze zm.),

- art. 16 ust. 1 i art. 41 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (t.j.: Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87 ze zm.),

- art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych w systemie okresu powojennego (t.j.: Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371),

- art. 153 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 ze zm.),

- art. 77 ustawy z 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 385 ze zm.),

- art. 77 ust. 4 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j.: Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 ze zm.),

- § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 1987 r. w sprawie pomocy dla młodzieży dotkniętej inwalidztwem (Dz. U. z 1987 r. Nr 23, poz. 130),

- ustawa z 16 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 50, poz. 601 ze zm.).

W § 1 uchwały mowa jest, że uchwała ta ustala "taryfę opłat za przejazdy środkami komunikacji zbiorowej organizowanej przez Miejski Zarząd Komunikacji w T., zwany dalej "MZK". Uchwała ta dotyczy materii opłat za przejazd, przewozu bagażu i zwierząt, zasad pobierania opłat dodatkowych i specjalnych, zasad korzystania z ulg oraz wykaz osób uprawnionych, ponadto zasad funkcjonowania karty bezstykowej oraz pobierania kaucji za jej wydanie. W załączniku zawarty został cennik opłat pobieranych w komunikacji zbiorowej organizowanej przez Miejski Zarząd Komunikacji w T.

Pismem z dnia [...]r. Wojewoda [...] zaskarżył uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wnosząc o stwierdzenie jej nieważności, jako niezgodnej z art. 8 ust. 1 ustawy o cenach oraz art. 34a ust. 2 ustawy Prawo przewozowe.

W uzasadnieniu powyższej uchwały Wojewoda [...] wyjaśnił, że akt wydany na podstawie art. 8 ustawy o cenach jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa, skierowanym do wszystkich podmiotów realizujących usługi przewozowe transportu zbiorowego, a jego postanowienia powinny znaleźć odzwierciedlenie w taryfach ustalanych i stosowanych przez przewoźników. Zatem - zdaniem Wojewody - ceny maksymalne powinny mieć zastosowanie do wszystkich przewoźników lokalnej komunikacji zbiorowej, a nie tylko do komunikacji zbiorowej organizowanej przez MZK w T.

Ponadto Wojewoda wskazał, że prawnej podstawy dla ustalenia taryf za przewozy gminnym transportem zbiorowym dla rad gmin nie zawierają przepisy ustawy Prawo przewozowe. Akt ten nie definiuje pojęcia taryfy, a przyjmując wyjaśnienie tego terminu z uwzględnieniem reguł wykładni językowej poprzez odwołanie się do znaczenia przypisywanemu mu w języku potocznym, należy uznać, że taryfą przewozu osób i bagażu w lokalnym transporcie zbiorowym będzie zestawienie cen i opłat za usługi przewozu osób i bagażu. Wojewoda powołał się w tym zakresie na Mały Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999 r.).

Strona 1/10