Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia NSA Henryk Wach Sędziowie: WSA Małgorzata Jużków (spr.) Asesor WSA Mirosław Kupiec Protokolant: Ewa Olender po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 stycznia 2006 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzająca ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w T. z [...] r. nr [...]
III SA /Gl 1064/04
U Z A S A D N I E N I E
Decyzją z dnia [...] r. nr [...] o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wydaną po rozpoznaniu zgłoszenia choroby zawodowej na podstawie art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity w Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 ze zm.) oraz art.104 § 1 i § 2 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w T. orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u K. P. choroby zawodowej skóry, wymienionej w pozycji 18 rozporządzenia Rady Ministrów z 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115).
Jak wynika z treści uzasadnienia powyższe rozstrzygnięcie oparto na orzeczeniu Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w S. nr [...] z dnia [...] r. o braku rozpoznania u K.P., zatrudnionego we [...] gospodarstwie rolnym choroby zawodowej skóry, gdyż rozpoznano u badanego [...], która nie pozostaje w związku przyczynowym z narażeniem zawodowym i nie figuruje w aktualnym wykazie chorób zawodowych.
Z Karty oceny narażenia zawodowego, sporządzonej w związku z podejrzeniem choroby zawodowej skóry wynikało, że K. P. pracując w latach 1964-1994 we [...] gospodarstwie rolnym miał kontakt z alergenami pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, jednakże wobec braku rozpoznania choroby zawodowej przez uprawnioną placówkę orzeczniczą niemożliwe było wydanie decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej skóry. Decyzja została doręczona skarżącemu [...] r., a pismem z [...] r. wniósł on o ponowne rozpatrzenie sprawy. W szczególności nie zgodził się z niekorzystna dla niego treścią orzeczenia lekarskiego i wniósł o ponowne przeprowadzenie badania przez inną jednostkę diagnostyczną. W uzasadnieniu podkreślił, że po wydaniu powyższego orzeczenia przebywał w Klinice Dermatologii [...]AM w K., gdzie rozpoznano u niego [...]. Na potwierdzenie zarzutów załączył "Kartę wypisową" ze szpitala z [...] r.
Zaskarżoną tu decyzją z [...] r. nr [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w K. na podstawie art.138 §1 pkt 1 k.p.a. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu podniesiono, że dla stwierdzenia choroby zawodowej niezbędnym jest ustalenie przez kompetentną placówkę diagnostyczną służby zdrowia schorzenia jako choroby ujętej w wykazie chorób zawodowych oraz wykazanie związku przyczynowego między środowiskiem pracy a rozpoznaną chorobą, tj. wykazanie, że narażenie na czynnik szkodliwy, który wywołał rozpoznane schorzenie miało miejsce w czasie i miejscu pracy w związku z wykonywanym zawodem.
Dalej organ odwoławczy powołał się na orzeczenie lekarskie Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w S. nr [...] z [...] r. oraz Instytutu Medycyny Pracy nr [...] z [...] r. o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej skóry, co wykluczyło stwierdzenie u K. P. choroby zawodowej wymienionej w pozycji 18 wykazu chorób zawodowych z rozporządzenia Rady Ministrów z 30 lipca 2002 r. w sprawie chorób zawodowych(...). Wskazano, ze rozpoznane u badanego schorzenie skóry ([...]) nie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z praca zawodowa i nie daje podstaw do rozpoznania zawodowego tła zmian skóry.