Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach w przedmiocie długu celnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Protokolant St. ref. Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi M.M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie długu celnego oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/14

Zaskarżoną decyzją z [...] r nr [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K., na podstawie art. 233 §1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 800, dalej: O.p.), art. 73 ust. 1 ustawy z 19 marca 2004 r. Prawo celne (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz.167), art. 20 ust. 1, ust. 3, art. 201 ust. 1 lit.a, ust. 2, ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. WE L 302 z 19.10.1992r., str. 1, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, roz. 2, t. 4, str. 307, ze zm. ), art. 48, art. 102 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013 r.), art. 1, art.2, art.3, art.5, art. 12 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L Nr 256, z 7.09.1987, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, roz. 2, t. 2, str. 382), art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1101/2014 z dnia 16 października 2014r. zmieniającego załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L Nr 312, z 31.10.2014r.), po rozpatrzeniu odwołania przedsiębiorcy M.M. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą "A" z/s w C. (dalej: strona skarżąca) od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w K. z [...] r. nr [...], utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym:

W dniu [...] r. działająca jako przedstawiciel bezpośredni skarżącej - agencja celna ("B") posiadając pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej dokonał wpisu do rejestru towaru, który został następnie ujęty w zgłoszeniu celnym uzupełniającym z [...] r. w pozycjach od 1 do 5, z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych w rozumieniu art. 61 lit. b rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19 października 1992 r.).

Dla towaru przywiezionego z H., w spornej pozycji 3 zgłoszenia celnego, zgłaszający zadeklarował opis towaru: punkty dostępu do sieci lokalnej i internetu [...] szt; kod CN 8517 69 90 (kod Taric 8517 69 90 90) ze stawką celną dla krajów trzecich 0% (kwota cła 0 zł).

W dniu przyjęcia zgłoszenia celnego Naczelnik Urzędu Celnego w K. nie przeprowadził weryfikacji zgłoszenia celnego, ani nie dokonał oględzin towaru, dlatego przyjęto dane zadeklarowane w zgłoszeniu przez zgłaszającego. Tym samym towar został zwolniony do procedury dopuszczenia do swobodnego obrotu.

Po zwolnieniu towarów organ celny z urzędu dokonał kontroli zgłoszenia celnego. Przedmiotem kontroli skarżącej była klasyfikacja taryfowa i wartość celna towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2015 r. w zestawieniu z danymi zawartymi w dokumentacji handlowej, księgowej i magazynowej.

Strona 1/14