Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wyznaczenia części nieruchomości umożliwiających dostęp do wody
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Mierzejewski, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sudoł, Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak (spr.), , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 27 lutego 2020 r sprawy ze skargi J.K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 18 października 2019 r. sygn. akt (...) w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wyznaczenia części nieruchomości umożliwiających dostęp do wody oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Wodne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/10

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 18 października 2019 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy z dnia 18 czerwca 2018 r. o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie wyznaczenia dostępu do wód.

W sprawie zaistniały następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Pismem z dnia 18 czerwca 2019 r. (nr (...)) Wójt Gminy, powołując się na art. 233 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2268 - dalej jako: "u.p.w."), poinformował J.K. (zwanego dalej także "stroną", "skarżącym") o braku podstaw do wszczęcia z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wyznaczenia części nieruchomości (działek ewidencyjnych nr (...), (...)i (...) obręb Ż.), która umożliwi dostęp do jeziora R. G. . Organ wskazał, że ramach wcześniej podjętych działań zostały przeprowadzone oględziny w dniu 13 lutego 2015 r., w ramach których uczestnicy wizji przeszli brzegiem jeziora G. i nie potwierdzili braku dostępu do jeziora. Właściciel działki o nr (...) obręb Ż. pozostawił większy obszar niż wymagany ustawowo (1,5 metra) jako obszar do zwykłego korzystania z wód.

Strona złożyła zażalenie na powyższe pismo - postanowienie zarzucając brak należytego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy oraz dowolną ocenę materiału dowodowego polegającą na przyjęciu, że strona posiada rzeczywisty dostęp do jez. R. G. oraz zarzucając niezastosowanie art. 233 ust. 2 w zw. z art. 32 ust. 1-2 u.p.w. w sytuacji, gdy wszelkie przesłanki wyznaczenia decyzją administracyjną części nieruchomości obejmujących działki ewidencyjne o nr (...), (...) i (...) umożliwiających dostęp do tego jeziora zostały spełnione.

Po rozpatrzeniu zażalenia Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia 18 października 2019 r. (nr (...)) - na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm. - dalej powoływanej jako: "k.p.a.") oraz art. 233 ust. 2 w zw. z art. 32 ust. 1-2 u.p.w. - utrzymało w mocy postanowienie organu I instancji.

Organ odwoławczy przywołał treść art. 61 § 1 i § 2 oraz art. 61a § 1 i 2 k.p.a., stwierdzając, że w okolicznościach sprawy, w ocenie organu odwoławczego odpowiedź (pismo) organu I instancji kierowana do strony ma cechy postanowienia orzekającego o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie wyznaczenia dostępu do wód.

Organ odwoławczy wyjaśnił, że w decyzji z dnia 22 kwietnia 2015 r. organ I instancji orzekł o odmowie wyznaczenia części nieruchomości obejmujących działki ewidencyjne o numerach (...), (...) i (...) obręb Ż. dla potrzeb dostępu do jeziora R. G. , natomiast Kolegium decyzją z dnia 6 kwietnia 2016 r. (nr (...)) umorzyło postępowanie odwoławcze. Następnie w wyniku wniesienia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 25 stycznia 2017 r. (sygn. akt II SA/Gd 305/16) uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego oraz decyzję Wójta Gminy oraz umorzył postępowanie administracyjne, natomiast Naczelny Sąd Administracyjny rozpatrując skargę kasacyjną, w wyroku z dnia 6 marca 2019 r. (sygn. akt II OSK 968/17) oddalił tę skargę wskazując, że przepisy ówcześnie obowiązującej ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1121 ze zm. - dalej: "u.p.w. z 2001 r.") formułują zasadę powszechnego korzystania ("dla każdego") z wód publicznych, w tym prawo do korzystania ze śródlądowych powierzchniowych wód publicznych (np. jezior), m.in. w celach zaspokajania potrzeb osobistych, wypoczynku, uprawiania turystyki itp. (art. 28 ust. 2 u.p.w. z 2001 r., a aktualnie art. 233 ust. 2 u.p.w.). Zgodnie z tym przepisem właściciel nieruchomości przyległej do wód objętych powszechnym korzystaniem jest obowiązany zapewnić dostęp do wody w sposób umożliwiający to korzystanie; części nieruchomości umożliwiające dostęp do wody wyznacza wójt, burmistrz lub prezydent miasta w drodze decyzji. W przypadku unormowania przyjętego w art. 28 ust. 2 u.p.w. z 2001 r. przepis ten nie określa wprost, czy postępowanie wszczyna się na wniosek strony czy z urzędu. W takiej sytuacji stosuje się regułę, że gdy przedmiotem decyzji jest nałożenie obowiązku, to postępowanie zostaje wszczęte z urzędu, a konsekwencją możliwości procedowania wyłącznie z urzędu jest to, że żaden podmiot nie może procesowo skutecznie zainicjować wszczęcia takiego postępowania, nawet powołując się na swój interes prawny (art. 28 in fine k.p.a.). Przedmiotem postępowania w sprawie wyznaczenia dostępu do wody publicznej jest nałożenie obowiązku na właściciela nieruchomości, co oznacza tym samym, że postępowanie takie wszczyna się z urzędu, dlatego jedynie właściciel nieruchomości, którego prawo własności podlega ograniczeniu na skutek wydania decyzji na podstawie art. 28 ust. 2 u.p.w. z 2001 r., posiada interes prawny, aby uczestniczyć w tym postępowaniu prowadzonym z urzędu, jako podmiot którego interesu prawnego lub obowiązku ono dotyczy. Natomiast inne osoby nie dysponują interesem prawnym w rozumieniu art. 28 k.p.a., bowiem wynikające z art. 34 u.p.w. z 2001 r. prawo do powszechnego korzystania ze śródlądowych powierzchniowych wód publicznych nie kreuje po stronie podmiotów uprawnionych do korzystania z wód publicznych interesu prawnego do zainicjowania postępowania o wyznaczenie dostępu do tych wód.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Wodne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze