Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Felicja Kajut, Sędziowie Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Kaczmar, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia 10 września 2014 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia pieniężnego oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia 10 września 2014 r., nr [...] Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia 21 sierpnia 2014 r., nr [...], która nakazała M. K. w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji zwrot nienależnie pobranego świadczenia w postaci zasiłku dla bezrobotnych w kwocie 5.462,90 zł.
W decyzji z dnia 21 sierpnia 2014 r. nakazującej zwrot świadczenia organ pierwszej instancji powołał się na art. 104 k.p.a. oraz art. 9 pkt 14 lit. c, art. 76 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
W uzasadnieniu decyzji organ m.in. przywołał treść przepisu art. 76 ust. 1 i 2 pkt 3 ww. ustawy. Organ wskazał, że w okresie od dnia 27 grudnia 2013 r. do 30 czerwca 2014 r. M. K. pobierał zasiłek dla bezrobotnych. Zasiłek ten był świadczeniem nienależnym, gdyż strona od dnia 25 października 2013 r. nabyła prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy. W momencie przyznania zasiłku strona nie spełniała zatem warunków nabycia statusu osoby bezrobotnej (art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy).
M. K. złożył odwołanie od tej decyzji podnosząc, że jest ona dla niego krzywdząca. W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 31 lipca 2013 r. był operowany z powodu raka jelita grubego, a w dniu 11 września 2013 r. złożył wniosek o przyznanie renty. Następnie zarejestrował się w dniu 19 grudnia 2013 r. urzędzie pracy jako bezrobotny uzyskując prawo do zasiłku od dnia 27 grudnia 2013 r. do dnia 26 grudnia 2014 r., o czym powiadomił organ rentowy. Organ ten, wskazał że gdy nabędzie wyrównanie to urzędy rozliczą się. Poinformował także PUP o złożonym w sprawie renty wniosku. Po otrzymaniu decyzji rentowej udał się do urzędu pracy, gdzie dowiedział się, że ma zwrócić więcej niż otrzymał.
Po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia 10 września 2014 r. Wojewoda utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję jako zgodną z prawem.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w dniu 11 lipca 2014 r. do PUP wpłynęła decyzja ZUS o przyznaniu stronie renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia 25 października 2013 r. do 31 października 2015 r., co skutkowało orzeczeniem o utracie przez stronę statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku. Przyznając świadczenie rentowe ZUS nie dokonał jego pomniejszenia o wypłacony stronie zasiłek dla bezrobotnych wraz z przekazaną zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składką na ubezpieczenie społeczne za okres pobierania obu świadczeń. Organ odwoławczy przywołał unormowania art. 76 ww. ustawy wskazując, że dla jej zastosowania nie mają znaczenia prawnego przyczyny z powodu, których organ rentowy nie dokonał potrącenia świadczenia w trybie art. 78 tej ustawy. Organ ten wypłacając świadczenie nie dokonał zaś takiego pomniejszenia i w związku z tym zaistniały przesłanki do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia zasiłków dla bezrobotnych pobranych za ten sam okres. Niedokonanie potrącenia skutkowało niedopuszczalnym podwójnym pobieraniem dwóch świadczeń, których pobór wzajemnie się wyklucza. Fakt wstecznego przyznania renty nie daje podstaw do odstąpienia od nałożenia na stronę obowiązku zwrotu zasiłku wraz z przekazaną zaliczką na podatek dochodowy oraz składką na ubezpieczenie zdrowotne. Na obowiązek zwrotu świadczenia nie ma też wpływu stan zdrowia, stopień niepełnosprawności czy trudna sytuacja materialna strony, co może mieć znaczenie w odrębnym postępowaniu w przypadku ubiegania się o rozłożenie na raty, odroczenie lub umorzenie należności.