Nie budziło żadnych wątpliwości, że skarżącej, która sprawowała opiekę nad niepełnosprawną matką , przysługiwało prawo do świadczenia pielęgnacyjnego od dnia 1 marca 2011 r. do 30 czerwca 2013 r. , zasiłek dla opiekuna od dnia 1 lipca 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. , specjalny zasiłek opiekuńczy od dnia 1 stycznia 2014 r. do 30 września 2018 r. oraz świadczenie pielęgnacyjne od dnia 1 października 2018 r. do 30 grudnia 2018 r. i że matka skarżącej zmarła w dniu 30 grudnia 2018 r.
Obecnie - z uwagi na uchylenie przez organ odwoławczy decyzji organu pierwszej instancji, przyznającej zasiłek dla bezrobotnych i umorzenie postępowania tego organu - spór sprowadza się do tego , czy można do okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych zaliczyć okres pobierania różnych świadczeń , przysługujących osobie, która sprawowała opiekę nad osobą niepełnosprawną.
Organ odwoławczy stoi na stanowisku , że z treści przepisu art. 71 ust. 2 pkt 9 ustawy wprost literalnie wynika, że do okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych zaliczyć można tylko okres pobierania tego ze świadczeń , którego utrata spowodowana była śmiercią osoby, nad którą opieka była sprawowana. Skoro matka skarżącej zmarła w dniu 30 grudnia 2018 r. , a skarżącej przysługiwało w tym czasie prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, jedynie okres pobierania tego świadczenia może być, zdaniem organu odwoławczego, wliczony do 365 dni , o jakich mowa w omawianym przepisie. Nie można natomiast wliczyć do nich okresu pobierania przez skarżącą wcześniejszych świadczeń.
Ze stanowiskiem takim zgodzić się nie można. Nie można bowiem , mając na uwadze, jaki cel przyświecał ustawodawcy przy wprowadzeniu do ustawy omawianego przepisu 71 ust. 2 pkt 9 , poprzestać jedynie na zastosowaniu wykładni językowej.
Przepis art. 71 ust. 2 pkt 9 ustawy dodany został przez art. 1 ustawy z dnia 6 października 2016 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz ustawy o świadczeniach przedemerytalnych (Dz.U. z 2016r., poz.1940) i wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.
W uzasadnieniu projektu do powyższej ustawy z dnia 6 października 2016 r. wskazano, że "okres sprawowania opieki nad osobami niepełnosprawnymi należy traktować analogicznie do okresu zatrudnienia, w zakresie możliwości zaliczenia tego okresu do okresu 365 dni uprawniających do nabycia prawa do zasiłku dla bezrobotnych, jak również do okresu uprawniającego do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego. Pobieranie świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna ma na celu częściową rekompensatę zakończenia aktywności zawodowej spowodowanego koniecznością sprawowania stałej opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, dlatego zasadne jest traktowanie przez ustawodawcę tej formy aktywności podobnie do zatrudnienia, w zakresie możliwości uzyskania prawa do zasiłku dla bezrobotnych oraz świadczenia przedemerytalnego po utracie prawa do wyżej wskazanych świadczeń związanych z opieką. Za przyjęciem proponowanego rozwiązania przemawiają również względy społeczne i demograficzne. Należy zwrócić uwagę, że w starzejącym się społeczeństwie coraz więcej osób będzie wymagać opieki zarówno z uwagi na sam zaawansowany wiek, jak i często połączoną z zaawansowanym wiekiem niepełnosprawność. Wiadomym jest, że opieka osób najbliższych stanowi w takiej sytuacji najlepszą alternatywę dla wymagających opieki. Przy niedostatku systemowego rozwiązania wskazanych kwestii opieki nad osobami niepełnosprawnymi, starzejącymi się i chorymi przejęcie przez osoby bliskie opieki i rezygnacja z pracy zawodowej, którą w innych okolicznościach opiekunowie mogliby wykonywać, powinny zostać docenione i wsparte dostateczną pomocą ze strony państwa" (Sejm RP VIII kadencji, Druk nr 804, http://www.sejm.gov.pl).