d) opłacał składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności lub współpracy, z zastrzeżeniem art. 104b ust. 2, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę,
e) wykonywał pracę w okresie tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę,
f) wykonywał pracę w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych lub spółdzielni usług rolniczych, będąc członkiem tej spółdzielni, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę,
g) opłacał składkę na Fundusz Pracy w związku z zatrudnieniem lub wykonywaniem innej pracy zarobkowej za granicą u pracodawcy zagranicznego w państwie niewymienionym w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a-c, w wysokości 9,75% przeciętnego wynagrodzenia za każdy miesiąc zatrudnienia,
h) był zatrudniony za granicą i przybył do Rzeczypospolitej Polskiej jako repatriant,
i) był zatrudniony, pełnił służbę lub wykonywał inną pracę zarobkową i osiągał wynagrodzenie lub dochód, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy.
Zgodnie z art. 71 ust. 2 pkt 9 ustawy, do 365 dni, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się również okresy pobierania świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, lub zasiłku dla opiekuna na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, jeżeli utrata prawa do nich była spowodowana śmiercią osoby, nad którą opieka była sprawowana.
Skarżąca zarejestrowała się w powiatowym urzędzie pracy w dniu 12 marca 2019 r. i decyzją z tego dnia została uznana za osobę bezrobotną.
Następnie decyzją z dnia 27 września 2019r. organ pierwszej instancji przyznał jej zasiłek dla bezrobotnych od dnia 27 września 2019 r., w którym to dniu skarżąca złożyła wniosek o przyznanie zasiłku dla bezrobotnych - powołując się na przyznanie jej, po wyroku sądu , na mocy decyzji administracyjnej, świadczenia pielęgnacyjnego.
Skarżąca kwestionowała decyzję z dnia 27 września 2019 r. twierdząc, że powinna otrzymać zasiłek dla bezrobotnych już od dnia rejestracji.
Nie budziło żadnych wątpliwości, że skarżącej, która sprawowała opiekę nad niepełnosprawną matką , przysługiwało prawo do świadczenia pielęgnacyjnego od dnia 1 marca 2011 r. do 30 czerwca 2013 r. , zasiłek dla opiekuna od dnia 1 lipca 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. , specjalny zasiłek opiekuńczy od dnia 1 stycznia 2014 r. do 30 września 2018 r. oraz świadczenie pielęgnacyjne od dnia 1 października 2018 r. do 30 grudnia 2018 r. i że matka skarżącej zmarła w dniu 30 grudnia 2018 r.
Obecnie - z uwagi na uchylenie przez organ odwoławczy decyzji organu pierwszej instancji, przyznającej zasiłek dla bezrobotnych i umorzenie postępowania tego organu - spór sprowadza się do tego , czy można do okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych zaliczyć okres pobierania różnych świadczeń , przysługujących osobie, która sprawowała opiekę nad osobą niepełnosprawną.