Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janina Guść Sędziowie: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak (spr.) Sędzia NSA Jacek Hyla Protokolant Asystent Sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2020 r. sprawy ze skargi Rejonowego w S. na uchwałę Rady Miasta z dnia 28 marca 2019 r., nr [...] w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania na drogach publicznych na obszarze Gminy Miasto, wysokości stawek opłat za parkowanie pojazdów samochodowych w strefie oraz wysokości opłaty dodatkowej i określenia sposobu pobierania tych opłat w okresie od 15 czerwca do 15 września każdego roku 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie ust. 1 pkt 11 i ust. 3 załącznika nr 2 oraz § 3 ust. 3 i § 4 ust. 2 załącznika nr 4; 2. w pozostałym zakresie oddala skargę.
W dniu 28 marca 2019 r. Rada Miasta podjęła uchwałę nr (...) w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania na drogach publicznych na obszarze Gminy Miasto, wysokości stawek opłat za parkowanie pojazdów samochodowych w strefie oraz wysokości opłaty dodatkowej i określenia sposobu pobierania tych opłat w okresie od 15 czerwca do 15 września każdego roku (zwaną dalej "uchwałą").
W podstawie prawnej uchwały wskazano art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm. - dalej "u.s.g.") w zw. z art. 13 ust. 1 pkt 1, art. 13b ust. 3, 4 i 5 oraz art. 13f ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2068 - zwanej dalej "u.d.p.").
Prokurator Rejonowy zaskarżył powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w zakresie: § 6 ust. 3 załącznika nr 4 do uchwały, a także ust. 7 załącznika nr 2 do uchwały; ust. 2, ust. 3 i ust. 4 załącznika nr 2 do uchwały; § 6 ust. 1 i ust. 2 załącznika nr 4 do uchwały oraz § 4 ust. 1 i ust. 2 załącznika nr 4 do uchwały.
Zaskarżonej uchwale Prokurator zarzucił naruszenie:
1) art. 13b ust. 4 pkt 3 oraz art. 13f ust. 2 u.d.p. - poprzez wprowadzenie w treści uchwały procedury reklamacyjnej;
2) art. 32 Konstytucji RP - poprzez wprowadzenie w treści uchwały ograniczenia kręgu potencjalnych podmiotów uprawnionych do skorzystania z preferencyjnych stawek opłat za parkowanie;
3) art. 13f ust. 1 u.d.p. w zw. z art. 60 i art. 67 ust. 1 ustawy o finansach publicznych w zw. z art. 21 § 1 pkt 1 oraz art. 47 § 1 Ordynacji podatkowej - poprzez wprowadzenie innego niż 14-dniowy termin do zapłaty opłaty dodatkowej;
4) art. 13b ust. 4 pkt 3 u.d.p. - poprzez wprowadzenie możliwości nałożenia opłaty dodatkowej za nieudokumentowanie dopełnienia obowiązku poniesienia opłat za parkowanie.
W uzasadnieniu Prokurator wskazał, że wprowadzenie w treści uchwały "procedury reklamacyjnej" w § 6 ust. 3 "Regulaminu strefy płatnego parkowania", a także ust. 7 "Wysokości stawek opłat", w przypadku kwestionowania zasadności wystawienia wezwania do zapłaty opłaty dodatkowej, naruszają zakres upoważnienia wynikający z art. 13b ust. 4 pkt 3 oraz art. 13f ust. 2 u.d.p., bowiem z uchwały wynika, że opłata dodatkowa podlega anulowaniu przez pracownika Biura Strefy Płatnego Parkowania w terminie 7 dni od daty wystawienia zawiadomienia w przypadku okazania wskazanych w pięciu podpunktach dokumentów.
Z ugruntowanego orzecznictwa sądów administracyjnych (por. wyrok NSA z dnia 18 listopada 2016 r., sygn. akt I OSK 1979/16) wynika, że art. 13f ust. 2 u.d.p. upoważnia radę gminy do ustalenia wysokości opłaty dodatkowej, o której jest mowa w ust. 1 tego przepisu i sposobu jej pobierania. W tym zakresie nie mieści się jednak kompetencja do uregulowania trybu postępowania reklamacyjnego, ani kompetencja do odstąpienia w wyniku przeprowadzonego postępowania reklamacyjnego od zastosowania przepisu art. 13f ust. 1 u.d.p.
Ponadto z treści uchwały wynika, że możliwość wykupienia abonamentu przysługuje: 1/ mieszkańcowi Strefy Płatnego Parkowania będącego właścicielem pojazdu, współwłaścicielem pojazdu lub użytkownikiem pojazdu na podstawie odpłatnej czynności cywilno-prawnej, lub umowy użyczenia zawartej w formie aktu notarialnego, której jest stroną, o masie całkowitej do 3,5 t, po wniesieniu jednorazowej opłaty abonamentowej; 2/ wczasowiczowi uiszczającemu opłatę uzdrowiskową po okazaniu potwierdzenia opłaty uzdrowiskowej. Osoba ubiegająca się o wykupienie abonamentu musi być zameldowana. na pobyt stały lub czasowy na terenie SPP, prowadzić działalność gospodarczą bądź być zatrudniona w firmie prowadzącej działalność gospodarczą w obszarze strefy oraz nieruchomościach przylegających do jej granic. Przy składaniu wniosku należy przedstawić odpowiednie dokumenty. Unormowanie powyższe w zakresie przewidującym ograniczenie kręgu podmiotów uprawnionych do wymienionych czynności w zależności od zameldowania czy posiadania pojazdu na podstawie określonego tytułu prawnego narusza zasadę równości wobec prawa i sprawiedliwości społecznej wynikającą z art. 32 Konstytucji RP. Wobec braku obowiązku meldunkowego oraz wobec zasady swobody umów, dyskryminujące dla części mieszkańców są wskazane uwarunkowania (legitymowanie się potwierdzeniem zameldowania czy też umową w formie aktu notarialnego).