Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie przeznaczenia do wykonania świadczeń rzeczowych na rzecz obrony
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak Sędzia WSA Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. na decyzję Wojewody z dnia 30 marca 2020 r., nr [...] w przedmiocie przeznaczenia do wykonania świadczeń rzeczowych na rzecz obrony oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6249 Inne o symbolu podstawowym 624
Inne orzeczenia z hasłem:
Powszechny obowiązek obrony
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/7

Zaskarżoną decyzją z dnia 30 marca 2020 r., nr [...] Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Burmistrza z dnia 16 grudnia 2019 r., nr [...] przeznaczającą do wykonania świadczenia rzeczowego na rzecz obrony, będącego w posiadaniu A Spółki z o.o. z siedzibą w P., ciągnika kołowo- ewakuacyjnego CKE ( ciągnika siodłowego) poprzez oddanie go w używanie na rzecz batalionu przez okres nieokreślony w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.

Organ I instancji wskazał w uzasadnieniu decyzji, że w dniu 29 października 2019 r. wpłynął wniosek Wojskowego Komendanta Uzupełnień o przeznaczenie nieruchomości lub rzeczy ruchomych w ramach świadczeń rzeczowych na uzupełnienie etatowych potrzeb, planowanych do wykonania w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny. Przedmiotem świadczenia rzeczowego uczyniono ciągnik kołowo- ewakuacyjny CKE ( ciągnik siodłowy), który jest w posiadaniu wskazanej powyżej spółki.

Organ wyjaśnił, że nakładanie świadczeń rzeczowych w czasie pokoju oparte jest na przepisach działu VII ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony RP (t.j. Dz. U. z 2019r. poz. 1541 ze zm.), dalej powoływanej jako: "ustawa") oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 2004 r. w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju (Dz. U. z 2004 r., Nr 181, poz. 1872 ze zm., dalej powoływanego jako: "rozporządzenie") i wskazał, że w sprawie nie zachodzą przesłanki zawarte w art. 208 ust. 4 ustawy, które dotyczyłyby zwolnienia spółki z powyższego obowiązku.

Organ przytaczając treść § 11 ust. 2 i 3 rozporządzenia wskazał, że w sprawie znalazł zastosowanie zapis § 11 ust. 3 rozporządzenia, gdyż wniosek Wojskowego Komendanta Uzupełnień dotyczy uzupełnienia potrzeb etatowych. Wskazano w nim podmiot, w którego posiadaniu znajdują się rzeczy ruchome zapewniające uzupełnienie etatowych potrzeb Sił Zbrojnych.

Organ stwierdził ponadto, że przepisy prawa nie upoważniają organu do udzielania nieuprawnionym podmiotom informacji dotyczących obronności państwa, w tym danych o podmiotach realizujących świadczenia na rzecz Sił Zbrojnych, a także o ilości dostarczanych przez nie środków transportowych w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.

Organ wskazał, że przedmiotowy ciągnik znajduje się w posiadaniu A Sp. z o.o. z siedzibą w P., jest w dobrym stanie technicznym oraz spełnia warunki do oddania go w używanie batalionowi. Nałożenie obowiązku świadczeń na powyższy pojazd na cele przygotowania obrony Państwa nie powoduje żadnych ograniczeń w wykorzystaniu pojazdu w czasie pokoju przez właściciela.

Wojewoda po rozpatrzeniu odwołania skarżącej, w uzasadnieniu zaskarżonej w niniejszej sprawie decyzji, utrzymującej w mocy decyzję organu I instancji, zawarł szerokie rozważania na temat zasad sądowej kontroli konstytucyjności ustaw i rozporządzeń.

W ocenie Wojewody w sprawie nie doszło do naruszenia jakichkolwiek konstytucyjnych gwarancji. Wynika to przede wszystkim z art. 85 ust. 1 i 2 Konstytucji RP (Dz. U. z 1997r. Nr 78 poz. 483 ze zm.), które statuują powszechny obowiązek obrony, mający pierwszeństwo także przed prawem własności. Prawo własności w polskim systemie prawa nie ma charakteru absolutnego i może podlegać ograniczeniom. Trudno uznać, że doszło do naruszenia/ograniczenia prawa własności skarżącej (lub takiego naruszenia, które powodowałoby nieproporcjonalne lub niesprawiedliwe ograniczenie prawa własności), skoro skutki wydanej decyzji mają charakter warunkowy i pozostają uzależnione od wystąpienia zdarzenia przyszłego niepewnego (ogłoszenie mobilizacji lub wybuch wojny). Ponadto, decyzja o nałożeniu obowiązku może być w każdym czasie uchylona bądź zmieniona, jeżeli zmienią się potrzeby wojska lub zaistnieje po stronie właściciela przeszkoda powodująca niemożliwość wykonania zobowiązania.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6249 Inne o symbolu podstawowym 624
Inne orzeczenia z hasłem:
Powszechny obowiązek obrony
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda