Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak Sędziowie: Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.) Sędzia WSA Jolanta Sudoł Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Wioleta Gładczuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi I. V. na decyzję Wojewody z dnia 16 sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej 1) uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Komendanta Placówki Straży Granicznej z dnia 8 kwietnia 2013 r. nr [...], 2) zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego I. V. 557 (pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, 3) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
W okresie od 2 stycznia 2013r. do 25 stycznia 2013r. funkcjonariusze Placówki Straży Granicznej przeprowadzili kontrolę legalności wykonywania pracy przez cudzoziemców w firmie [...] W. S. z siedzibą w G.
W trakcie kontroli sprawdzono dokumentację związaną m.in. z zatrudnieniem I. V., będącego obywatelem U. W toku kontroli ustalono, że cudzoziemiec wykonywał pracę na innych warunkach niż określone w zezwoleniu na pracę, gdyż stawka wynagrodzenia w zawartej umowie o pracę była niższa niż określona w zezwoleniu na pracę.
Wyrokiem z dnia 6 marca 2013r. Sąd Rejonowy G.-P. w G., po rozpoznaniu w postępowaniu nakazowym sprawy W. S. obwinionego m.in. o to, że w okresie od 21 września 2011 r. do 2 stycznia 2013r. powierzył I. V. pracę niezgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu na prac, uznał W. S. za winnego zarzucanych mu czynów.
Decyzją z dnia 8 kwietnia 2013r. nr [...] Komendant Placówki Straży Granicznej, działając na podstawie art. 98 ust. 1 w zw. z art. 97 ust. 1 oraz art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach ( t.j. Dz. U. z 2011r., Nr 264, poz. 1573 ze zm.) zobowiązał I. V. do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie do dnia 3 maja 2013r.
Jednocześnie na podstawie art. 97 ust. 2a w zw. z art. 99b pkt 2 ustawy o cudzoziemcach określono czas trwania zakazu wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej polskiej na okres 12 miesięcy od dnia wykonania decyzji lub gdy decyzja nie została wykonana - od ostatniego dnia, w którym powinna zostać wykonana.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w trakcie działań mających na celu kontrolę legalności pobytu cudzoziemców na terytorium RP w G. wylegitymowany został I. V.
Z ustaleń dokonanych przez Straż Graniczną wynikało, że ww. podjął zatrudnianie na innych warunkach niż określone w wydanym zezwoleniu na pracę. Wykonywał więc pracę nielegalnie w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, wypełniając tym samym przesłanki art. 120 ust. 2 ww. ustawy.
Organ ustalił ponadto, że w stosunku do cudzoziemca nie zachodziły przesłanki uzasadniające udzieleniu mu zgody na pobyt tolerowany, określony w art. 97 ustawy o udzieleniu cudzoziemcom ochrony na terytorium RP oraz udzielenia ochrony czasowej określonej w art. 106 ww. ustawy.
W związku z nieumyślnością postępowania cudzoziemca organ zastosował najmniejszy z możliwych wymiar czasu trwania zakazu wjazdu na terytorium RP, tj. okres 12 miesięcy.
W odwołaniu od ww. decyzji I. V. wniósł o jej uchylenie wskazując, że organ błędnie przyjął, iż podejmował zatrudnienie na innych warunkach niż określone w zezwoleniu na pracę. W jego ocenie skoro wykonywał pracę za wynagrodzeniem nie niższym niż 3 500 zł, to wykonywał ją zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na pracę. Błędne określenie zarobków w dokumencie nie powinno skutkować dla odwołującego się tak negatywnymi konsekwencjami jak wydalenie z kraju.
Zaskarżonej decyzji zarzucono też naruszenie art. 28 i art. 10 § 1 k.p.a. poprzez niedoręczenie pracodawcy - jako stronie postępowania - ww. decyzji, przez co pozbawiono go prawa do czynnego udziału w postępowaniu.