Sygn. akt III SA/Gd 730 / 05 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 24 maja 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak Sędzia WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Protokolant Beata Kaczmar po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi H.S. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 20 października 2005r., nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] na rzecz H.S. kwotę 57, 94 zł. (pięćdziesiąt siedem złotych dziewięćdziesiąt cztery grosze) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia 23 grudnia 2002 r. nr [...] [...] Inspektor Sanitarny [...] na podstawie § 10 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294 ze zm.) odmówił stwierdzenia u skarżącego H. S. choroby zawodowej w postaci uszkodzenia narządu słuchu wywołanego działaniem hałasu. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, iż H. S. w latach 1956 - 1992 pracował w różnych zakładach pracy na następujących stanowiskach: ślusarza, tokarza, konserwatora, ślusarza narzędziowego, montera konstrukcji metalowych, ślusarza spawacza, zaś w okresie od 1.08.1992 do 17.12.1998 r. zatrudniony był w "A" Sp. z o.o. w S. na stanowisku montera spawacza. W środowisku pracy nie stwierdzono przekroczeń normatywów higienicznych natężenia dźwięku Z opinii Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w G. oraz Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej w G. wynika, że u skarżącego stwierdzono niedosłuch obustronny typu odbiorczego, który nie kwalifikuje się do rozpoznania zawodowego uszkodzenia słuchu, gdyż nie spełnia kryterium orzeczniczego. W tej sytuacji zdaniem organu brak jest podstaw by rozpoznać u H. S. chorobę zawodową - uszkodzenie słuchu.
W odwołaniu od powyższej decyzji H. S. podniósł, że Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej w G. w trakcie badania nie posiadał sprawnych urządzeń do przeprowadzania badań.
Rozpoznając odwołanie skarżącego [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny [...] decyzją z dnia 25 lipca 2003 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, iż z orzeczenia uzupełniającego wydanego przez Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej w G. wynika, ze skarżący został poddany badaniu akumetrycznemu słuchu oraz dwóm badaniom audiometrycznym. Wyniki tych badań wykazały zbyt duże różnice niż może to wynikać z różnicy pomiarów, co wskazuje, że skarżący słyszy lepiej niż demonstrował podczas badań. Z tych względów IMMiT, mając na uwadze kryteria diagnostyczne zawarte w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. nie rozpoznał u skarżącego choroby zawodowej. Organ administracji podniósł, iż skarżący został również poddany uzupełniającym badaniom w Instytucie Medycyny Pracy w Ł.. Jednostka ta w wydanym orzeczeniu lekarskim z dnia 1 lipca 2003 r. nie rozpoznała u skarżącego choroby zawodowej narządu słuchu, uzasadniając to brakiem narażenia skarżącego na hałas w środowisku pracy oraz wynikami przeprowadzonych badań specjalistycznych. W tej sytuacji skoro żadna z trzech instytucji upoważnionych do rozpoznawania chorób zawodowych nie rozpoznała u H. S. choroby zawodowej zaskarżona decyzja w ocenie organu drugiej instancji odpowiada prawu.