Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie świadczenia pieniężnego rekompensującego utracony dochód w związku z odbyciem ćwiczeń wojskowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.), Sędziowie: Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędzia WSA Jolanta Sudoł, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Zegan, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2022 r. sprawy ze skargi Ł. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 8 lipca 2021 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego rekompensującego utracony dochód w związku z odbyciem ćwiczeń wojskowych uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta [...] z dnia 25 lutego 2021 r. nr [...].

Inne orzeczenia o symbolu:
6249 Inne o symbolu podstawowym 624
Inne orzeczenia z hasłem:
Powszechny obowiązek obrony
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/8

W dniu 22 lutego 2021 r. do Urzędu Miasta [...] wpłynął wniosek Ł. S. o ustalenie i wypłatę należnego świadczenia rekompensującego utracone wynagrodzenie z prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z odbytymi w dniach 12.10.2020 r. - 18.12.2020 r. ćwiczeniami wojskowymi żołnierzy rezerwy.

Decyzją z dnia 25 lutego 2021 r. nr [...] Burmistrz Miasta [...] odmówił wnioskodawcy wypłaty świadczenia pieniężnego rekompensującego utracone zarobki w związku z odbytymi ćwiczeniami wojskowymi żołnierza rezerwy.

Organ wydał decyzję na podstawie art. 119a ustawy z dnia 21 listopada 1967r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 r., poz. 1541 ze zm.) - dalej powoływanej również jako "ustawa", rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 sierpnia 2015 r. w sprawie sposobu ustalania i trybu wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy oraz osobom przeniesionym do rezerwy niebędącym żołnierzami rezerwy (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 881) - dalej powoływanego jako "rozporządzenie", art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm.) - dalej powoływanej jako "k.p.a.".

W uzasadnieniu organ wskazał, że wnioskodawca przedłożył informacje o prowadzeniu działalności gospodarczej wobec czego wysokość kwoty dziennego utraconego wynagrodzenia albo dochodu w tym przypadku stwierdza naczelnik urzędu skarbowego. Z przedłożonego zaświadczenia Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. wynika, że organ podatkowy nie ma możliwości ustalenia kwoty dochodu w stosunku do żołnierzy prowadzących działalność gospodarczą opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym pobieranym w formie ryczałtu lub kartą podatkową.

W takiej sytuacji zastosowanie ma § 7 rozporządzenia, określający, że w przypadku, gdy prowadzona przez żołnierza działalność gospodarcza w okresie o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 2, nie przyniosła dochodu lub gdy przyniosła straty, lub gdy nie jest możliwe ustalenie wysokości dochodu uzyskiwanego przez żołnierza z prowadzonej działalności gospodarczej, świadczenie rekompensujące przysługuje temu żołnierzowi w kwocie wynikającej z podzielenia przez 21 minimalnego wynagrodzenia za pracę pracowników ustalonego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu o pracę (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 2207) obowiązującego w okresie odbywania ćwiczeń i następnie pomnożenia przez liczbę dni odbytych ćwiczeń wojskowych.

W sprawie zachodzi przypadek niemożności ustalenia wysokości dochodu uzyskiwanego przez żołnierza z prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie należy uznać, że oświadczenie wnioskodawcy z dnia 22 lutego 2021 r. o osiągniętych dochodach jest nieprzydatne do precyzyjnego ustalenia kwoty dochodu, gdyż nie jest poparte żadnymi szczegółowymi wyliczeniami ani dodatkowymi dowodami, które wykazywałyby wysokość dochodu.

Organ zauważył przy tym, że ustawodawca przewidział, iż możliwa jest sytuacja, w której występuje niemożność ustalenia wysokości dochodu przez wnioskodawcę. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2020 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 1778) kwotę minimalnego wynagrodzenia, tj. 2.600 zł podzielono przez 21 a następnie pomnożono przez liczbę dni odbytych ćwiczeń (68 dni) i pomniejszono o kwotę otrzymanego uposażenia (11.738,16 zł): 2.600 zł: 21 = 123,81 zł (dzienne świadczenie pieniężne) 123,81 zł x 68 = 8.419,08 zł (należne świadczenie pieniężne) 8.419,08 zł - 11.738,16 zł = liczba ujemna (świadczenie pieniężne pomniejszone o uposażenie). Z wyliczenia wynika, że świadczenie rekompensujące nie przysługuje, gdyż wartość otrzymanego uposażenia z tytułu odbytych ćwiczeń wojskowych przewyższa należne świadczenie, zatem po zróżnicowaniu wartość ewentualnego dodatkowego świadczenia stanowiłaby liczbę ujemną.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6249 Inne o symbolu podstawowym 624
Inne orzeczenia z hasłem:
Powszechny obowiązek obrony
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze