Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Sędziowie sędzia NSA Marek Gorski (spr.) sędzia WSA Alina Dominiak Protokolant Robert Daduń po rozpoznaniu w dniu 28 września 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. D. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 12 października 2004 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności mapy ewidencji gruntów oddala skargę.
III SA/Gd 634/04
U z a s a d n i e n i e
Zaskarżoną decyzją Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego na podstawie art. 7b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 ze zm.) i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymał w mocy decyzję Starosty z dnia 26 lipca 2004 r. o umorzeniu postępowania w sprawie z wniosku A. D. o stwierdzenie nieważności mapy ewidencyjnej gruntu.
W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, że postępowanie prowadzone przez Starostę dotyczyło stwierdzenia nieważności mapy ewidencyjnej gruntów w skali 1:1000, arkusz 13 dla obrębu S., gmina P. G. Organ I instancji umarzając postępowanie argumentował, że stwierdzenie nieważności mapy ewidencyjnej nie może nastąpić w ramach postępowania administracyjnego.
W odwołaniu strona podniosła, że przebieg linii granicznej pomiędzy działkami nr [...] (będącej własnością strony) i 69 na rysunku mapy arkusz 13 w skali 1:5000 różni się od przebiegu tego samego odcinka granicy wykazanej na rysunku mapy w skali 1:1000. Do odwołania strona załączyła dowody w postaci kopii map z ewidencji gruntów, mapy katastralne i odpisy ksiąg wieczystych oraz części opisowe ewidencji gruntów.
Organ odwoławczy wskazał, że w 1994 r. Kierownik Urzędu Rejonowego jako organ prowadzący ewidencję gruntów dokonał z urzędu aktualizacji części kartograficznej operatu ewidencji gruntów spornego terenu, polegającej na sporządzeniu mapy arkusza 13 w skali 1:1000. Aktualizacji dokonano ze względu na nieczytelność części pierwotnie sporządzonej mapy. Zmian dokonano w oparciu o dokumentację geodezyjną i kartograficzną, prawomocnych orzeczeń sądowych, aktów notarialnych, decyzji administracyjnych oraz aktów normatywnych. Zasady tych zmian określone były w zarządzeniu nr 98 Ministra Rolnictwa i Gospodarki Komunalnej z dnia 20 lutego 1969 r. w sprawie ewidencji gruntów (M.P. Nr 11, poz. 98 ze zm.).
Zdaniem organu II instancji arkusz nr [...] nie stanowi zbioru informacji graficznej dla działki nr [...] ponieważ działka ta wykazana jest na opracowaniu pierwotnym w skali 1:5000.
Przyczyną niezadowolenia strony jest jedynie mały fragment rysunku arkusza [...] dotyczący linii granicznej działek nr [...],[...] i [...]. Organ podkreślił, że ewidencja gruntów z zasady, służy jedynie rejestrowaniu zdarzeń prawnych lub faktycznych a zatem jest zbiorem informacji a nie źródłem prawa. Nie można poprzez zmianę zapisu w operacie ewidencji gruntów pozbawić lub ustanowić prawo własności. Dochodzić prawa własności strona może jedynie w postępowaniu rozgraniczeniowym, a dokumenty przedstawione mogą stanowić materiał dowodowy dla takiego postępowania.
Słusznie zatem organ I instancji zastosował art. 105 k.p.a. który stanowi, że organ wydaje decyzję o umorzeniu postępowania gdy postępowanie z jakichkolwiek przyczyn stało się bezprzedmiotowe. Takie stanowisko jest uzasadnione w świetle wyroku NSA z dnia 9 czerwca 1998 r. II SA 549/98 (Lex nr 41297).