Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak (spr.), Sędziowie: Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędzia WSA Jolanta Sudoł, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 23 września 2021 r. sprawy ze skargi B. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 26 kwietnia 2021 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.
Decyzją z dnia 5 marca 2021 r. (nr [...]) Wójt Gminy S. - działając na podstawie art. 17, art. 23, art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j.: Dz. U. z 2020 r., poz. 111 - dalej jako "u.ś.r."), § 10 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 lipca 2017 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o przyznanie świadczeń rodzinnych oraz zakresu informacji, jakie mają być zawarte we wniosku, zaświadczeniach i oświadczeniach o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1466) oraz art. 104 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm. - dalej w skrócie "k.p.a.") - orzekł o odmowie przyznania B. W. (dalej zwanej także "stroną", "skarżącą", "wnioskodawczynią") świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką - R. W.
W uzasadnieniu decyzji na wstępie organ przywołał treść art. 17 ust. 1 pkt 1, ust. 1b oraz ust. 5 pkt 1 lit. a/ u.ś.r., a następnie wskazał, że dnia 8 lutego 2021 r. wpłynął wniosek strony o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad matką - R. W., która jest wdową i legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, wydanym dnia 15 kwietnia 2019 r. przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w S. (nr [...]), z którego nie wynika kiedy powstała niepełnosprawność R. W.
W toku postępowania ustalono, że strona sprawuje bezpośrednią opiekę nad matką a ta opieka jest sprawowana w sposób należyty. Strona została uznana za osobę okresowo całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym; nie stwierdzono natomiast niezdolności do samodzielnej egzystencji. W związku z tym przyznano stronie rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy do dnia 30 czerwca 2021 r.
Organ stwierdził, że na gruncie przedmiotowej sprawy niewątpliwym jest, iż obowiązek alimentacyjny wobec R. W. obciąża bezpośrednio B. W. jako córkę.
W konsekwencji organ stwierdził, że w sprawie zostały spełnione przesłanki zawarte w art. 17 ust. 1 u.ś.r., jednakże nie zostały spełnione warunki wynikające z zapisów art. 17 ust. 1b i ust. 5 pkt 1 lit. a/ u.ś.r., a organ nie może przyznać świadczenia pielęgnacyjnego z pominięciem ww. regulacji.
Jednocześnie organ wskazał, że wprawdzie Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 21 października 2014 r. (sygn. akt K 38/13) stwierdził niezgodność z Konstytucją RP przepisu art. 17 ust. 1b u.ś.r., to jednak skutkiem tego wyroku nie jest uchylenie ww. przepisu, ani powstanie prawa opiekunów dorosłych niepełnosprawnych do świadczenia. Zgodnie zaś z treścią art. 6 k.p.a. organy administracji działają na podstawie przepisów prawą, co oznacza, że mają obowiązek stosować akty normatywne wprowadzone do porządku prawnego.