Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla, Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.), Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2014 r. sprawy ze skargi W. Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 23 kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza [...] z dnia 17 marca 2014 r. nr [...].
Decyzją z dnia 17 marca 2014 r. Burmistrz, działając na podstawie m.in. art.16a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tj. Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 992 ze zm.), odmówił przyznania W. Ż. specjalnego zasiłku opiekuńczego na okres od 1stycznia 2014r. do 30 kwietnia 2014r. w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym ojcem J. Ż. oraz odmówił przyznania składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.
W uzasadnieniu organ stwierdził, że w świetle postanowień ustawy o świadczeniach rodzinnych specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, jeżeli rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Świadczenie to przysługuje, jeżeli łączny dochód rodziny osoby sprawującej opiekę oraz rodziny osoby wymagającej opieki w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 623,00 zł.
Organ ustalił, że W. Ż. przekroczył kryterium dochodowe określone w art. 5 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych. W związku z tym, że w poprzednim okresie zasiłkowym, tj. 2012/2013 nie pobierał specjalnego zasiłku opiekuńczego, nie miał zastosowania przepis art. 16a ust. 3 ustawy. Powołując treść art. 3 pkt 22 ustawy o świadczeniach rodzinnych organ uznał także, że wnioskodawca nie zrezygnował z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki, a jedynie nie podejmuje zatrudnienia, bowiem nie można uznać za rezygnację z zatrudnienia rozwiązania umowy zawartej na czas określony, która wygasła z dniem upływu okresu, na który została zawarta.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 23 kwietnia 2014r., nr [...] utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu wskazano, że w świetle art. 16a ust. 1 i 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych przyznanie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego zależy od spełnienia wszystkich przesłanek ustawowych, w szczególności przesłanki rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną. W. Ż. był uprawniony do świadczenia pielęgnacyjnego od czerwca 2012 r., wobec czego należało uwzględnić stan faktyczny istniejący przed wydaniem decyzji o przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego. W. Ż. nie zrezygnował z pracy z powodu konieczności sprawowania opieki nad niepełnosprawnym ojcem, bowiem stosunek pracy ustał z dniem 30 listopada 2007r., a niepełnosprawność jego ojca ustalono w lutym 2012r. Zatem brak było związku przyczynowego między rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny.