Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sudoł Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 23 września 2021 r. sprawy ze skargi U. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 30 marca 2021 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/8

U. D., reprezentowana przez adwokata, złożyła w dniu 4 sierpnia 2020 r. wniosek o przyznanie jej świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym mężem P. D.

We wniosku podała, że ma ustalone prawo do renty, lecz art. 17 ust.5 pkt 1 lit a ustawy o świadczeniach rodzinnych nie może wykluczać prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, "przymuszając" osobę do uzyskania świadczenia mniej korzystnego.

Burmistrz decyzją z dnia 14 września 2020 r. odmówił przyznania U. D. świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad mężem wskazując, że istnieje negatywna przesłanka z art. 17 ust.5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, która uniemożliwia przyznanie przedmiotowego świadczenia , bowiem nie przysługuje ono , jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim , chyba że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. U. D. nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności w stopniu znacznym. Ponadto niepełnosprawność jej męża nie powstała w okresach wskazanych w art. 17 pkt 1 lit b ustawy o świadczeniach rodzinnych. Dodatkowo U. D., na podstawie decyzji ZUS z dnia 13 lipca 2017 r. , przyznano prawo do emerytury , którą otrzymuje. Organ nie negował faktu, że mąż skarżącej wymaga opieki i że skarżąca opiekę tę sprawuje.

Po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia 9 listopada 2020 r. , Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło powyższą decyzję i przekazało sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.

W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że na skutek wydania przez Trybunał Konstytucyjny wyroku z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13, przesłanka wieku osoby wymagającej opieki, wskazana w art. 17 ust. 1b ustawy, nie może być podstawą odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Przyczyną odmowy nie może też być pozostawanie osoby wymagającej opieki w związku małżeńskim. Kolegium wskazało jednak, że konieczne było zweryfikowanie istotnych przesłanek do uzyskania świadczenia. Organ pierwszej instancji miał m.in. wezwać stronę do złożenia stosownych dokumentów (decyzji ZUS o zawieszeniu prawa do emerytury), umożliwiających wypłatę świadczenia pielęgnacyjnego.

Wezwanie takie organ pierwszej instancji wystosował w dniu 31 grudnia 2020 r.

W odpowiedzi skarżąca poinformowała pismem z dnia 20 stycznia 2021 r. , że nie posiada decyzji organu emerytalnego o zawieszeniu prawa do emerytury. Powołując się na orzeczenia sądów administracyjnych wskazała, że narusza zasady Konstytucji taka wykładnia art. 17 ust.5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, która pozbawia w całości prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osoby mające ustalone prawo do wymienionym w tym przepisie świadczeń w wysokości niższej niż świadczenie pielęgnacyjne. Zawieszenie przyznanej emerytury stawiałoby ją w trudnej sytuacji , wprowadzając w stan niepewności i obawę, czy organ pierwszej instancji wyda decyzję przyznającą prawo do świadczenia pielęgnacyjnego i umożliwi płynne przejście z systemu świadczeń emerytalnych do systemu świadczeń rodzinnych.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze