Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie określenia kwoty długu celnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sudoł, Sędziowie NSA Jacek Hyla (spr.), WSA Felicja Kajut, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Januszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2012 r. sprawy ze skargi K. K. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia 11 sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie określenia kwoty długu celnego 1) uchyla zaskarżone postanowienie; 2) zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz K. K. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia 6 maja 2011 r., nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego, na podstawie art. 63 § 1 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 51 pkt 1, art. 65 ust. 1 i 4, art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 ze zm.) określił D. K. kwotę długu celnego w wysokości 8004 zł. dla towaru tj. samochodu osobowego marki Toyota RAV4 o numerze nadwozia [...].

Uzasadniając swoje rozstrzygniecie organ celny pierwszej instancji wskazał, iż dług celny w rozpatrywanej sprawie został określony na mocy art. 204 ust. 1a, ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992 r., str.1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307 z późn. zm.), (zwanego dalej WKC), ponieważ powstał z powodu niewykonania obowiązku wynikającego ze stosowania procedury odprawy czasowej, to jest niedokonania powrotnego wywozu przedmiotowego towaru, ani też niepodjęcia innych działań zmierzających do nadania towarowi nowego przeznaczenia celnego. Za dłużnika w sprawie uznano D. K., jako osobę korzystającą z procedury odprawy czasowej i zobowiązaną do wykonania obowiązków.

Pismem z dnia 26 maja 2011 r. adwokat T. K. wniósł odwołanie od powyżej wskazanej decyzji organu celnego pierwszej instancji. Do odwołania dołączono pełnomocnictwo podpisane przez K. K. w którym zapisano "upoważniam adwokata T. K. ...do reprezentowania mnie przed wszystkimi organami celnymi w sprawie dot. samochodu marki Toyota RAV 4 nr podwozia...". W odwołaniu, określonym w nagłówku jako odwołanie K. K. reprezentowanego przez adwokata T. K. wskazano, że K. K., działając w imieniu zarówno swoim jak i żony D. K. podjął przed organem celnym działania mające na celu zwolnienie samochodu z należności celnych w ramach tzw. mienia przesiedlenia. W odwołaniu podniesiono także, że bezpodstawnie pominięto udział K. K. w postępowaniu jako strony, skoro samochód był przedmiotem współwłasności obojga małżonków, a po zniesieniu wspólności majątkowej między nimi stał się odrębną własnością K. K..

Dyrektor Izby Celnej postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2011 r. nr [...] na podstawie art. 228 § 1 pkt 1 w zw. z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa stwierdził niedopuszczalność odwołania.

W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że w przedmiotowej sprawie towar został zgłoszony na piśmie do odprawy czasowej przez spełniającą warunki do skorzystania z tej procedury D. K. składającą stosowne oświadczenie z dnia 30 lipca 2010 r. w tym zakresie. K. K. natomiast przesiedlając się ze Stanów Zjednoczonych Ameryki na stałe do Polski nie spełniał odpowiednich warunków do występowania do organu celnego o objęcie samochodu procedurą odprawy czasowej.

W ocenie organu w myśl art. 4 pkt 21 Wspólnotowego Kodeksu Celnego osoba uprawniona do korzystania z procedury oznacza osobę na rzecz której zostało dokonane zgłoszenie celne lub osobę, na którą przeniesiono prawa i obowiązki wyżej wymienionej osoby związane z procedurą celną. Zgodnie zaś z art. 90 Wspólnotowego Kodeksu Celnego prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z gospodarczej procedury celnej mogą zgodnie z warunkami określonymi przez organy celne, zostać przeniesione kolejno na inne osoby spełniające warunki wymagane do korzystania z tej procedury.

Strona 1/6