Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Mierzejewski Sędziowie: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Protokolant: Starszy asystent sędziego Konrad Milczanowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi A. L. i P. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 10 lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na lokalizację zjazdu 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia 14 września 2020 r. nr [...], 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] solidarnie na rzecz skarżących A. L. i P. L. kwotę 714 (siedemset czternaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
A. L. i P. L. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 10 lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na lokalizację zjazdu.
W sprawie zaistniały następujące okoliczności faktyczne i prawne:
Wnioskiem z dnia 12 kwietnia 2017 r. A. L. i P. L. wystąpili o wydanie zezwolenia na lokalizację zjazdu o charakterze publicznym z drogi publicznej nr [...] (drogi powiatowej - ul. [...]) do działki nr [...] położonej przy ul. [...].
Decyzją z dnia 10 maja 2017 r. Prezydent Miasta [...] zezwolił wnioskodawcom na lokalizację zjazdu o parametrach zjazdu publicznego z drogi publicznej ul. [...] na czas określony - do czasu budowy drogi docelowej oznaczonej jako [...] w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego części dzielnicy [...] - [...], rejon ul. [...] i [...], uchwalonego uchwałą nr XXXII/753/05 Rady Miasta G. z dnia 22 czerwca 2005 r., po którym to czasie zjazd zostanie zlikwidowany.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia 28 sierpnia 2017 r. uchyliło decyzję organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia, wskazując, że wbrew stanowisku organu, zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie mają charakteru bezwzględnie wiążącego w sprawach zgody na lokalizację zjazdu i nie mogą stanowić wyłącznej przesłanki rozstrzygnięcia w kwestii wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu na czas określony.
Po ponownym rozpoznaniu sprawy, decyzją z dnia 2 października 2017 r., Prezydent Miasta [...] zezwolił wnioskodawcom na lokalizację zjazdu o parametrach zjazdu publicznego z drogi publicznej ul. [...] na działkę nr [...] na czas określony.
Decyzją z dnia 20 grudnia 2017 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W powołanych rozstrzygnięciach z dnia 2 października 2017 r. i 20 grudnia
2017 r. organy stanęły na stanowisku, że w sprawie możliwe jest wydanie zezwolenia na lokalizację zjazdu jedynie na czas określony, ponieważ po wykonaniu przewidzianej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przebudowy ul. [...] zjazd byłby usytuowany w miejscu zagrażającym bezpieczeństwu ruchu drogowego.
Na skutek wniesionej przez A. L. i P. L. skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 27 września 2018 r. sygn. akt III SA/Gd 164/18 uchylił decyzje organów obu instancji.
W uzasadnieniu wyroku wskazano, że organy wydając decyzję o charakterze uznaniowym nie wyjaśniły w dostateczny sposób istotnych okoliczności faktycznych przedmiotowej sprawy. Sąd wskazał, że ograniczenia w udzieleniu zgody na lokalizację zjazdu, o jakich mowa w art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2222 ze zm., obecnie t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2068 ze zm.), powoływanej dalej w skrócie jako ".u.d.p.", nie wynikają jedynie z przesłanek wskazanych w tym przepisie. Ograniczenia takie mogą wynikać bowiem także z innych aktów, w tym przepisów prawa miejscowego, których nie można utożsamiać z warunkami technicznymi, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne. Skoro miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego stanowi jedno z konstytucyjnie określonych źródeł lokalnie obowiązującego prawa, dla właściwego rozpoznania wniosku skarżących konieczne było dokonanie oceny, czy zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego mogły mieć w tym wypadku wpływ na treść decyzji w kwestii lokalizacji przedmiotowego zjazdu. Sąd zaznaczył, że nie chodzi jednak o postanowienia planu, dotyczące zamiarów przebudowania w przyszłości ul. [...] i zmiany jej przebiegu, lecz postanowienia planu dotyczące ewentualnego zakazu usytuowania zjazdu z przedmiotowej działki, a na podstawie dokumentów dołączonych do akt administracyjnych nie sposób stwierdzić tej okoliczności. Sąd stwierdził, że jedynie bezwzględny zakaz zlokalizowania zjazdu zawarty w planie miejscowym miałby wpływ na treść decyzji w przedmiotowej kwestii, w odmiennym przypadku nie byłoby podstaw do warunkowania okresu lokalizacji zjazdu zapisami tegoż planu. Wówczas należałoby zaś dokonać oceny, czy na chwilę obecną - a nie w bliżej nieokreślonej przyszłości - można stwierdzić istnienie jakichś wymogów, wynikających z warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne, które determinowałyby konieczność wydania zezwolenia na lokalizację przedmiotowego zjazdu jedynie na czas określony. Przekazując sprawę do ponownego rozpoznania Sąd stwierdził, że organy powinny mieć na uwadze, że wydane przez nie w przyszłości decyzje nie mogą pogarszać sytuacji skarżących, którym już udzielono zezwolenia na lokalizację przedmiotowego zjazdu, lecz uczyniono to jedynie na czas określony.