Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy [...] w przedmiocie zachowania prawa do osobnej kwatery stałej oraz w przedmiocie nakazu opuszczenia zajmowanej kwatery stałej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Gorski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Asesor WSA Krzysztof Gruszecki, Protokolant Beata Kaczmar, po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi B. D. na decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy [...] z dnia 5 kwietnia 2004 r. nr [...] z dnia 7 kwietnia 2004 nr [...] w przedmiocie zachowania prawa do osobnej kwatery stałej oraz w przedmiocie nakazu opuszczenia zajmowanej kwatery stałej 1. uchyla obie zaskarżone decyzje; 2. określa, iż zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane; 3. zasądza od Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy [...] na rzecz skarżącego 200 zł. (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/4

Dyrektor Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy w dniu 5 kwietnia 2004 r., na podstawie art. 13 ust. 4 i 5 pkt 2 i art. 24 ust. l pkt 2 w związku z art. 87 ust. l ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (tj: Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 368 ze zm.) oraz art. 138 § l k.p.a., wydał decyzję utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 21 stycznia 2004 r. w sprawie nie zachowania przez Bernarda D. prawa do osobnej kwatery stałej. Następnie organ odwoławczy wydał decyzję z dnia 7 kwietnia 2004 r., którą utrzymał w mocy decyzję organu niższej instancji nakazującą Bernardowi D. z rodziną opuszczenie zajmowanej kwatery.

Z uzasadnienia obu decyzji wynika, że Bernard D. otrzymał pomoc finansowa w formie zaliczkowej na budowę domu jednorodzinnego w C., w kwocie l 317376 zł. (przed denominacją). W grudniu 1992 r. zwrócił świadczenie w przyznanej wysokości na konto Wojskowego Rejonowego Zarządu Kwaterunkowo Budowlanego w G.. W piśmie z dnia

19 listopada 1995 r. Szef WRZKB w G. poinformował Bernarda D., iż odsyła zwróconą pomoc jako zwrot niezasadny.

W 1994 r. wyżej wymieniony uzyskał przydział osobnej kwatery stałej nr [...] przy

Os. [...] w S.. Z zawodowej służby wojskowej został zwolniony w dniu 16 stycznia 1989 r.

Dyrektor OTM WAM po rozpatrzeniu wniosku Bernard D. w dniu 21 stycznia 2004 r. orzekł, iż nie zachował on prawa do kwatery stałej. Jako uzasadnienie organ wskazał na fakt skorzystania przez stronę z pomocy finansowej na budowę domu. Tego samego dnia organ wydał inną decyzję nakazującą Bernardowi D. opuszczenie ww. kwatery.

W uzasadnieniu swoich decyzji organ odwoławczy podniósł, że zgodnie z art. 87 ust. l ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych pomoc finansowa przyznana zarówno w formie zaliczkowej jak i bezzwrotnej, na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, jest ekwiwalentem pieniężnym w zamian za rezygnację z kwatery, o którym mowa wart. 24 ust. l pkt 2 ustawy. Tym samym po przez przyznanie w formie zaliczkowej pomocy finansowej Bernardowi D. zostało zrealizowane jego uprawnienie do kwatery. W związku z tym ma obowiązek opuścić zajmowaną kwaterę.

Dokonanie przez stronę zwrotu przyznanego świadczenia nie może skutkować przywróceniem prawa do kwatery, bowiem nie udokumentował on faktu odstąpienia od budowy. Zgodnie z § 17 ust. 1 pkt 4 zarządzenia MON Nr 63/MON z dnia 19 grudnia 1984 r. W sprawie właściwości organów zasad i trybu postępowania przy przyznawaniu pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe (Dz. Roz. MON z 1984 r.) zwrot pomocy finansowej mógł nastąpić tylko z jednoczesnym odstąpieniem od budowy. Dlatego organ prawidłowo uznał zwrot jako świadczenie nienależne.

Bernard D. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku zarzucił decyzjom naruszenie przepisów prawa materialnego stanowiących podstawę ich wydania oraz naruszenie przepisów postępowania administracyjnego po przez nie wyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy i nie zamieszczenie normatywnej treści uzasadnienia decyzji. W uzasadnieniu skargi stwierdził, że zwracając pomoc zaliczkową odstąpił jednocześnie od realizacji inwestycji budowlanej, ze względu na progresywnie postępującą inflacje. Jego zdaniem w sprawie powinien mieć zastosowanie art. 23 ust. 1 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych, który stanowi, iż żołnierzowi zawodowemu zwolnionemu z czynnej służby wojskowej, pełnionej jako służba stała, przysługuje prawo do kwatery pod warunkiem nabycia uprawnień do emerytury. Organ bezzasadnie utożsamia pomoc finansową w formie zaliczkowej z realizacją prawa do kwatery.

Strona 1/4