skarg P.G. na decyzje SKO [...] w przedmiocie wygaśnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Felicja Kajut Sędziowie: Sędzia WSA Paweł Mierzejewski (spr.) Sędzia WSA Jolanta Sudoł Protokolant asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2016 r. spraw ze skarg P.G. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 12 stycznia 2016 r. nr [...], z dnia 12 stycznia 2016 r. nr [...], z dnia 12 stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych oddala skargi.

Uzasadnienie strona 1/7

Decyzjami z dnia 2 lutego 2015 r. nr [...], nr [...] oraz nr [...] działający z upoważnienia Prezydenta Miasta Kierownik Referatu Handlu Urzędu Miasta orzekł o wygaśnięciu - z dniem 1 lutego 2015 r. - posiadanych przez P. G. trzech zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych w punkcie detalicznym zlokalizowanym w G. przy ul. [...], to jest:

- zezwolenia nr [...] z dnia 28 października 2014 r. na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5 % alkoholu oraz na piwo;

- zezwolenia nr [...] z dnia 28 października 2014 r. na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5 do 18% alkoholu (z wyjątkiem piwa);

- zezwolenia nr [...] z dnia 28 października 2014 r. na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających powyżej 18 % alkoholu.

W podstawach prawnych wydanych decyzji organ pierwszej instancji wskazał art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 267) oraz art. 111 i art. 18 ust. 12 punkt 5 ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jednolity: Dz. u. z 2012 r., poz. 1356 ze zm.).

W uzasadnieniach powyższych rozstrzygnięć wskazano, że P. G. w terminie do dnia 31 stycznia 2015 r. nie złożył pisemnego oświadczenia o wartości sprzedaży poszczególnych rodzajów napojów alkoholowych w punkcie sprzedaży. W związku z powyższym wydane zezwolenia wygasły z dniem 1 lutego 2015 r. na podstawie art. 18 ust. 12 punkt 5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

W odwołaniach od wyżej wskazanych decyzji P. G. wnosząc o ich uchylenie podniósł zarzuty naruszenia:

- art. 111 w zw. z art. 18 ust. 12 punkt 5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie;

- art. 22 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. poprzez jego niezastosowanie a w konsekwencji ograniczenie wolności działalności gospodarczej.

W uzasadnieniach odwołań wskazano, że P. G. w dniu 26 stycznia 2015 r. złożył wymagane prawem oświadczenie i dokonał ustalonej w oparciu o to oświadczenie opłaty. Obie czynności dokonywane były przez stronę osobiście. Niestety z nieznanych odwołującemu powodów osoba przyjmująca druk nie potwierdziła jego odbioru.

Niezależnie od powyższego odwołujący wskazał, że obowiązujący stan prawny nie daje podstaw wygaśnięcia decyzji w przypadku nawet faktycznego niezłożenia oświadczenia (co w omawianych sprawach nie miało miejsca) i jednoczesnego uiszczenia opłat, o których mowa w art. 111 ustawy. Jak wynika bowiem z literalnej treści art. 18 ust. 12 punkt 5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi ustawodawca przewidział sankcję wygaśnięcia decyzji jedynie w przypadku łącznego zaistnienia wskazanych w tym przepisie przesłanek. Zastosowany w przepisie spójnik "lub" jest bowiem przykładem alternatywy łącznej, co przy użytej w cytowanej normie prawnej negacji oznacza w praktyce konieczność niespełnienia obu warunków ustawowych jednocześnie. Za zasadnością powyższych rozważań przemawiać ponadto powinno ratio legis omawianych przepisów. Norma art. 18 ust. 12 punkt 5 wyżej wskazanej ustawy jest pochodną obowiązku, o którym mowa w art. 111 cytowanej ustawy, a zatem "odpłatności" zezwolenia. Jak bowiem wynika z treści cytowanej normy wysokość opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych uzależniona jest od wysokości sprzedaży, przy czym przedsiębiorcy, których roczna wartość sprzedaży poszczególnych rodzajów napojów alkoholowych nie przekroczyła wartości, o których mowa w ust. 5 wnoszą opłatę w wysokości określonej w ust. 2.

Strona 1/7