Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędziowie Sędzia NSA Anna Orłowska, Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Januszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi "A" na decyzję Wojewody z dnia 19 lutego 2014 r. nr w przedmiocie zameldowania na pobyt stały oddala skargę.
33Sygn. akt III SA/Gd 297/14
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 18 grudnia 2013 r., nr [[...]] Prezydent Miasta działając na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych zameldował A. K.- S. wraz z dziećmi: J. i J. B. na pobyt stały w lokalu przy ul. W. [[...]] w G.
W uzasadnieniu wskazano, że z wnioskiem o zameldowanie na pobyt stały pod ww. adresem wystąpiła A. K.-S. Wnioskodawczyni nie przedstawiła potwierdzenia pobytu w lokalu wystawionego przez właściciela lokalu lub inny podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu. We wniosku o zameldowanie oświadczyła, że zamieszkuje w lokalu od dłuższego czasu, a w dniu 3 października 2013 r. zawarła związek małżeński z głównym lokatorem tego lokalu - B. S.
Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego w sprawie, organ pierwszej instancji wskazał, że właściciel lokalu: A. nie wyraża zgody na zameldowanie, gdyż jej mąż zajmuje lokal bez tytułu prawnego. Toczy się postępowanie o eksmisję. Ponadto A. w piśmie z dnia 16 grudnia 2013 r. wskazała, że wnioskodawczyni nie przestawiła organowi dokumentu potwierdzającego tytuł prawny do lokalu. Z uwagi na fakt, że mąż wnioskodawczyni w zakreślonym terminie nie podjął czynności związanych zawarciem umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, Zarząd A. podjął uchwałę o wygaśnięciu roszczeń do tego prawa. W następstwie Sąd Rejonowy w dniu 20 września 2013 r. w sprawie o sygn. akt I C 779/13 orzekł o eksmisji B. S. z lokalu przy ul. W. [[...]] w G. Wyrokowi został nadany rygor natychmiastowej wykonalności, mimo nieprawomocności stanowi tytuł egzekucyjny. Z uwagi na złożony sprzeciw sprawa jest w toku.
Organ pierwszej instancji podniósł, że w świetle obowiązujących przepisów w zakresie obowiązku meldunkowego oraz zebranego materiału dowodowego, zameldowanie jest rejestracją miejsca pobytu osoby i konsekwencją zamieszkania osoby pod oznaczonym adresem. Jeśli zatem A. K.-S. mieszka z dziećmi w lokalu przy ul. W. [[...]] w G., to ich zameldowanie w tym lokalu jest uzasadnione. Organ przywołał treść przesłuchania wnioskodawczyni oraz zeznania świadków.
Ponadto wskazał, że zameldowanie nie nadaje uprawnień do lokalu oraz, że w sytuacji opuszczenia przez nią przedmiotowego mieszkania jest ona zobowiązania wymeldować się z lokalu najpóźniej w dniu jego opuszczenia.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła A.
W ocenie A., w sprawie naruszono art. 11 ust. 2 cyt. ustawy, gdyż przy zameldowaniu na pobyt stały osoba zgłaszająca jest przedstawić dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu. Okoliczność, że wnioskodawczyni prowadzi wraz z dziećmi mężem gospodarstwo domowe nie jest wystarczająca do zameldowania. Ponadto powołując się na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego oraz sądów administracyjnych A. podniosła, że brak konieczności wykazania się uprawnieniem do lokalu, nie oznacza, aby przesłanką zameldowania była wyłącznie fizyczna obecność w lokalu. Uprawniać do zameldowania w lokalu może bowiem jedynie pobyt legalny, oznaczający przebywanie na zasadach zgodnych z prawem, za wiedzą i zgodą osoby uprawnionej do dysponowania lokalem. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 27 maja 2002 r., sygn. akt K 20/2001 potwierdził, że zameldowanie stanowi jedynie czynność materialno-techniczną, a organ meldunkowy bada jedynie czy osoba występująca z wnioskiem faktycznie zamieszkuje w lokalu. Podkreślił jednak równolegle, że wolność wyboru miejsca zamieszkania nie może bowiem prowadzić do naruszania prawa i praw innych osób poprzez ich uczynienie bezskutecznymi. Stałoby to w jednoznacznej kolizji z wolnościami i prawami innych osób, zawłaszcza właścicieli nieruchomości, a także podmiotów posiadających inny tytuł prawny do zajmowania lokalu.