Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Orłowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Felicja Kajut Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Zegan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2010 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Wojewody z dnia 12 marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie usunięcia z ewidencji ludności zapisu o zameldowaniu 1. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Wójta Gminy z dnia 11 lutego 2010 r. nr [...], 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na rzecz adwokata K. G. kwotę 292,80 zł (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) zawierającą należny podatek od towarów i usług - tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skarżącemu z urzędu oraz kwotę 17 zł (siedemnaście złotych) tytułem zwrotu poniesionych wydatków, 3. zwrócić skarżącemu J. B. z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku 100 (sto) złotych tj. równowartość nienależnie uiszczonego wpisu.
Wojewoda decyzją z dnia 12 marca 2010 r. po rozpatrzeniu odwołania J. B. od decyzji Wójta Gminy z dnia 11 lutego 2010 r. orzekającej o odmowie usunięcia z ewidencji ludności zapisu o zameldowaniu odwołującego się na pobyt stały w lokalu nr [...] przy ul. D. w L., gm. , na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 47 ust.2 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm.) - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Rozstrzygnięcie to zapadło po ustaleniu przez organy następującego stanu faktycznego:
J. B. wystąpił z wnioskiem o usunięcie z ewidencji ludności zapisu o zameldowaniu na pobyt stały w lokalu nr [...] przy ul. D. w L., gm. , wskazując, że nie pamięta jak doszło do zameldowania oraz - że zapis o zameldowaniu w Domu Pomocy Społecznej w L. przeszkadza wnioskującemu w uzyskaniu wyczekiwanego przez lat 10 mieszkania socjalnego w L., gdzie zainteresowany zawsze mieszkał i gdzie pracuje.
Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, organ I instancji ustalił, że J. B. od dnia 1 marca 2007 r. do dnia 28 maja 2007 r. był mieszkańcem Domu Pomocy Społecznej w L., a od dnia 4 kwietnia 2007 r. był w tym Domu zameldowany na pobyt stały, w tym czasie nie był ubezwłasnowolniony i osobiście wyraził zgodę na zameldowanie; wymeldował się w dniu 14 czerwca 2007 r.
Ustalenia organu I instancji stanowiły podstawę do wydania decyzji o odmowie usunięcia z ewidencji ludności zapisu o zameldowaniu odwołującego się na pobyt stały w w/w lokalu.
W odwołaniu od tej decyzji J. B. podniósł, że decyzja jest krzywdząca i dodał, że nie pamięta, żeby wyrażał zgodę na zameldowanie się w L.. Wnosił o "uchylenie" tego meldunku, gdyż stara się o lokal socjalny w L..
Uzasadniając utrzymanie w mocy decyzji organu I instancji, organ odwoławczy podniósł, iż materiał dowodowy w sprawie usprawiedliwiał wniosek, iż odwołujący się został prawidłowo zameldowany w miejscu, w którym ówcześnie przebywał i sam podpisał druk meldunkowy. Dla usunięcia zapisu o zameldowaniu koniecznym byłoby ustalenie, ze odwołujący się nie przebywał w Domu Pomocy Społecznej w L. w czasie, gdy dokonano zameldowania, a to jest poza sporem.
Ponadto nie ma już potrzeby unieważnianie zapisu o zameldowaniu, gdyż meldunek miał miejsce od dnia 4 kwietnia 2007 r. do dnia 14.06.2007r. i z dniem wymeldowania wygasł.
J. B. zaskarżył opisaną decyzję Wojewody do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.
W skardze i dodatkowych pismach procesowych skarżącego podniesiono, że skarżący w 2007 roku uległ wypadkowi komunikacyjnemu i przez około dwa miesiące leżał w szpitalu "bez przytomności", a następnie został skierowany na rehabilitację do L.. Skarżący nie pamięta, by wyrażał zgodę na zameldowanie Go w L.. Ten zapis o zameldowaniu utrudnia teraz skarżącemu otrzymanie lokalu socjalnego w L., na co skarżący czekał od 10 lat. Do L., skąd pochodzi, skarżący wrócił do pracy i tu chce mieszkać.