Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Felicja Kajut, Sędziowie Sędzia NSA Jacek Hyla, Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Hanna Tarnawska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2014 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia 16 października 2013 r. nr [...]; [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie określenia cła antydumpingowego oraz podatku od towarów i usług oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia 16 października 2013 r. (nr [...]) Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia 24 lipca 2013 r. (nr [...]) o odmowie uchylenia decyzji z dnia 28 grudnia 2012 r. wydanej w sprawie określenia stawki cła antydumpingowego oraz wysokości zobowiązań celno-podatkowych w stosunku do Z. K.
W sprawie zaistniały następujące okoliczności faktyczne i prawne:
Z. K. (dalej: "strona", "skarżący") - prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą [...] z siedzibą w B., za pośrednictwem agencji celnej, dokonał zgłoszenia towaru opisanego jako "siatka z włókna szklanego o wielkości oczka powyżej 1,8 mm i wadze powyżej 35g/m2". Towar przyporządkowano do kodu TARIC 7019 59 00 11 i zastosowano preferencyjną stawkę celną na podstawie załączonego świadectwa pochodzenia towaru z Malezji (Form A nr [...]) w wysokości 3,5 %. W zgłoszeniu zadeklarowano cło (A00) w wysokości 3.417 zł oraz podatek (B00) w kwocie 23.239 zł.
W dniu przyjęcia zgłoszenia tj. 15 listopada 2011 r., obowiązywało Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1135/2011 z dnia 9 listopada 2011 r. wszczynające dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia środków antydumpingowych, wprowadzonych rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 791/2011 w odniesieniu do przywozu niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, poprzez przywóz niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji, poddające ten przywóz rejestracji. (Dz. U. UE L 2011.292.4 z 10 listopada 2011 r.). W związku z treścią art. 2 tego rozporządzenia zgłoszenie zostało zarejestrowane.
Po wejściu w życie Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 672/2012 z dnia 16 lipca 2012 r. (tj. w dniu 25 lipca 2012 r.) rozszerzającego ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 791/2011 wobec przywozu niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz niektórych rodzajów tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji (Dz. U. UE L 2012.196.1 z dnia 24 lipca 2012 r.) wszczęto postępowanie w sprawie przedmiotowego zgłoszenia celnego.
Decyzją z dnia 2 października 2012 r. (nr [...]) Naczelnik Urzędu Celnego określił stawkę cła antydumpingowego (A30) w wysokości 62,9 %, kwotę niezaksięgowanego cła antydumpingowego w wysokości 61.403 zł oraz podatek od towarów i usług ciążący na importowanym towarze w wysokości 37.361 zł.
Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia 18 grudnia 2012 r. (nr [...]) utrzymał w mocy ww. decyzję organu niższej instancji.
Strona zaskarżyła decyzję organu odwoławczego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, jednak postanowieniem z dnia 13 marca 2013 r. Sąd odrzucił skargę.
W dniu 10 kwietnia 2013 r. strona wystąpiła z wnioskiem o wznowienie postępowania wskazując, że zaistniały nowe okoliczności faktyczne istotne dla sprawy i nieznane organowi celnemu, a także to, że decyzja organu drugiej instancji z dnia 18 grudnia 2012 r. została wydana bez uzyskania wymaganego stanowiska organu nadzoru budowlanego (art. 240 § 1 pkt 5 i 6 o.p.). Wskazała przy tym na opinię [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 12 marca 2012 r. nr [...] oraz treść art. 43a ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (t.j.: Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935 ze zm.). W ocenie strony importowana z Malezji siatka z włókna szklanego nie była oznakowana znakiem zgodności "CE" lub znakiem budowlanym "B", a zatem nie mogła być wprowadzona do obrotu.