1. O "rażącym" naruszeniu prawa można mówić jedynie wtedy, gdy stwierdzone naruszenie ma znacznie większą wagę, aniżeli stabilność ostatecznej decyzji administracyjnej.
2. Nie jest naruszeniem prawa w ogóle /ani materialnego ani też procesowego co do braku wnikliwości w rozpatrywaniu sprawy/ niezastosowanie w sprawie skróconego terminu zwrotu różnicy podatku w okresie 15 dni na podstawie art. 21 ust. 6a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Termin ten może znaleźć zastosowanie na wniosek podatnika.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "AG" Spółka z o.o. w W. na decyzję Ministra Finansów z dnia 10.03.2000 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Urzędu Skarbowego W.-B. z dnia 27.11.1998 r. - oddala skargę.
W dniu 3.11.1998 r. do Urzędu Skarbowego W.-B. wpłynęła - wysłana listem poleconym, nadanym w dniu 22.10.1998 r., deklaracja podatkowa VAT-7 Spółki "AG" za wrzesień 1998 r. W deklaracji wykazano do zwrotu na rachunek bankowy podatnika kwotę 1.100.000 zł. Wraz z wymienioną deklaracją VAT-7 do Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek o zwrot wyżej wzmiankowanej kwoty.
W dniach 5 i 6 listopada 1998 r. Urząd Skarbowy przeprowadził czynności kontrolne w zakresie prawidłowości rozliczeń Spółki z budżetem, z tytułu podatku od towarów i usług za okres od stycznia do września 1998 r.
Decyzją z dnia 27.11.1998 r. Urząd przedłużył termin zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, wykazanej w deklaracji VAT-7 za miesiąc wrzesień 1998 r., do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Od decyzji strona nie wniosła odwołania.
W dniu 9.06.1999 r. Spółka zwróciła się do Izby Skarbowej w W. z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji Urzędu Skarbowego z dnia 27.11.1998 r. z powodu rażącego naruszenia prawa.
Decyzją z dnia 4.08.1999 r. Izba Skarbowa w W. odmówiła stwierdzenia nieważności ww. decyzji Urzędu Skarbowego.
W dniu 13.08.1999 r. Spółka odwołała się od ww. decyzji Izby Skarbowej w W. do Ministra Finansów wnosząc o jej uchylenie oraz stwierdzenie nieważności decyzji Urzędu Skarbowego.
Odwołanie zostało uzupełnione pismami z dnia 31.08.1999 r. i 27.09.1999 r.
W dniu 10.03.2000 r. Minister Finansów wydał zaskarżoną decyzję utrzymującą w mocy decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 4.08.1999 r., którą odmówiono stwierdzenia nieważności decyzji Urzędu Skarbowego W.-B. z dnia 27.11.1998 r., przedłużającej termin zwrotu nadwyżki naliczonego podatku od towarów i usług na podatkiem należnym za miesiąc wrzesień 1998 r. do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego.
Spółka z o.o. "AG" złożyła na powyższą decyzję skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Decyzji tej zarzuciła:
- rażące naruszenie prawa, a w szczególności art. 21 ust. 6a oraz art. 21 ust. 7 ustawy z dnia 8 stycznia 19993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym
- naruszenie procedury postępowania podatkowego, a w szczególności przepisów rozdziału 11, w tym przede wszystkim art. 187 par. 1 i art. 247 par. 1 pkt 3, a także, art. 120, art. 121, art. 122, art. 123, art. 125 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa
- naruszenie art. 139 par. 3 ustawy Ordynacja podatkowa.
W ocenie skarżącej Spółki decyzja Urzędu Skarbowego W.-B. z dnia 27.11.1998 r. rażąco narusza prawo gdyż przedłuża termin, który już upłynął, w momencie wejścia jej w życie a więc była już bezprzedmiotowa gdyż nie mogła dotyczyć ona nadpłaty podatku. Decyzja ta wydana została bez uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego a nadto nie zawiera ona uzasadnienia stanu faktycznego.