skargę w przedmiocie określenia zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 1993 r.
Tezy

Art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253 ze zm./, która zastąpiła ustawę z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./, stanowi natomiast, iż spółki utworzone uprzednio, korzystają z przysługujących im ulg i zwolnień podatkowych do czasu ich wyczerpania w zakresie dochodów z przedmiotu działalności gospodarczej określonego w zezwoleniu na utworzenie spółki.

Sentencja

oddala skargę w przedmiocie określenia zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 1993 r.

Uzasadnienie strona 1/4

Pierwszy Urząd Skarbowy W. decyzją z dnia 30 stycznia 1996 r. (...) na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ art. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. - o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w zw. z art. 37 ustawy z dnia 10 czerwca 1991 r. - o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253 ze zm./ i art. 104 Kpa określił "NOVOPOLAND" Spółce z o.o. w W. zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 1993 r. w wysokości 950.324,00 zł.

Zdaniem Urzędu Skarbowego zgodnie z art. 37 ust. 1 ww. ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. Spółka miała prawo korzystać /do dnia 29.05.1994 r./ z przysługującego jej zwolnienia nabytego na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./ jedynie w zakresie dochodów uzyskanych z przedmiotu działalności określonej w zezwoleniu Prezesa Agencji ds. Inwestycji Zagranicznych.

Spółka prowadziła działalność niezgodną z zezwoleniem co zostało stwierdzone przez Urząd Kontroli Skarbowej w wyniku kontroli źródłowej przeprowadzonej w Spółce i co zostało potwierdzone przez Ministerstwo Przekształceń Własnościowych w pismach:

- z dnia 20.10.1994 r. (...),

- z dnia 28.12.1995 r. (...).

Od powyższej decyzji Spółka odwołała się pismem z dnia 12.02.1996 r. wnosząc o stwierdzenie jej nieważności z powodu rażącego naruszenia prawa /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/ lub o jej uchylenie - z powodu naruszenia powołanych w uzasadnieniu przepisów prawa formalnego i materialnego.

Zdaniem Spółki decyzja określająca zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 1993 r. (...) z dnia 30.01.1996 r. została wydana przez Pierwszy Urząd Skarbowy W. w czasie zawieszenia postępowania podatkowego za 1992 r. orzeczonego postanowieniem z dnia 6.12.1995 r. do czasu zajęcia stanowiska przez Ministerstwo Przekształceń Własnościowych, czy prowadzona działalność zgodna była z zezwoleniem.

Zawarte stanowisko w piśmie Ministerstwa z dnia 28.12.1995 r. nie zawierało wystarczającej odpowiedzi w związku z czym Spółka wystosowała w tej sprawie pismo (...) z dnia 2.01.1996 r. na które nie otrzymała odpowiedzi.

Skarżąca uważa, że zawieszenie postępowania w takiej samej sprawie za rok 1992, powinno skutkować nieprowadzeniem postępowania za rok 1993.

Poza tym nie zostało przeprowadzone postępowanie dowodowe na okoliczność występowania dochodu zwolnionego od podatku tj. zgodnego z zezwoleniem.

Podnosiła, że powyższa decyzja nie odpowiada wymogom art. 107 par. 3 Kpa, a całe postępowanie narusza art. 8, art. 80 i art. 81 Kpa.

Po zapoznaniu się z argumentami zawartymi w odwołaniu oraz aktami sprawy Izba Skarbowa w W. decyzją, z dnia 9 maja 1996 r. (...) na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa utrzymała w mocy zaskarżoną, decyzję.

Strona 1/4