Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ od decyzji inspektora kontroli skarbowej przysługuje odwołanie do Izby Skarbowej tylko wówczas, gdy w decyzji tej zostały ustalone lub określone zobowiązania podatkowe lub inne należności budżetowe. Decyzja w sprawie umorzenia postępowania kontrolnego do takich decyzji nie należy. Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 220 Ordynacji podatkowej organem odwoławczym jest organ podatkowy wyższego stopnia, a takim organem w stosunku do inspektora kontroli skarbowej jest Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej. Pouczenie więc w omawianej decyzji, że organem odwoławczym od niej była Izba Skarbowa, a nie Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej było wynikiem oczywistej omyłki inspektora kontroli skarbowej, która wymagała sprostowania.
Zgodnie z art. 215 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oczywiste omyłki podlegają sprostowaniu na Żądanie strony lub z urzędu w drodze postanowienia, i takie też postanowienie zostało w niniejszej sprawie wydane. Nie ma przy tym przepisu, który stanowiłby, ze tego rodzaju omyłki powinny być prostowane w drodze decyzji, jak twierdziła to strona skarżąca. Sprostowanie pouczenia w decyzji o środku jej zaskarżenia nie stanowi zmiany rozstrzygnięcia co do istoty sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu spraw ze skarg: Jerzego i Iwony Cz. oraz Tadeusza i Elżbiety Z. na:
1/ decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 28 października 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania kontrolnego
2/ postanowienie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 28 października 1998 r. (...) w przedmiocie sprostowania pouczenia zawartego w wyżej wymienionej decyzji oddala skargi.
Inspektor Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w E. na podstawie upoważnienia z dnia 3.04.1998 r. wszczął kontrolę skarbową w spółce cywilnej "C.-Z." Przedsiębiorstwo Branży Budowlanej Iwona i Jerzy Cz., Elżbieta i Tadeusz Z. Upoważnienie to było następnie parokrotnie przedłużone.
Wnioskiem z dn. 21.08.1998 r. wspólnicy wystąpili do Inspektora Kontroli Skarbowej o umorzenie postępowania kontrolnego wszczętego 3.04.1998 r., gdyż zawiadomienie o kolejnym przedłużeniu postępowania kontrolnego powinno być dostarczone kontrolowanemu do dn. 17.07.1998 r. przed upływem ważności poprzedniego upoważnienia, a zostało ono dostarczone kontrolowanemu w dn. 1.07.1998 r. Zdaniem spółki spowodowało to bezprzedmiotowość postępowania kontrolnego, które powinno być umorzone w związku z przepisami art. 13 ust. 1 i art. 31 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ i art. 208 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.
Decyzją z 24.07.1998 r. Inspektor Kontroli Skarbowej na podstawie art. 208 par. 1 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 31 ustawy o kontroli skarbowej odmówił umorzenia postępowania kontrolnego. Inspektor stwierdził, że postępowanie kontrolne wszczęte na podstawie upoważnienia z dnia 3.04.1998 r. było następnie przedłużane do 3.05.1998 r., do 17.07.1998 r. i do 17.08.1998 r. Istnieje zatem ciągłość ważności upoważnienia i wszystkie czynności kontrolne były prowadzone prawidłowo na podstawie ważnego upoważnienia. Zdaniem inspektora nie została w tej sprawie naruszona procedura kontrolna. Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej upoważnienie jest tylko kontrolowanemu okazywane, a nie doręczane. Warunkiem legalnego wszczęcia postępowania kontrolnego jest okazanie ważnego upoważnienia, następnie kontrola musi być prowadzona zgodnie z upoważnieniem, którego termin ważności może być przedłużany.
Innym zagadnieniem jest poinformowanie strony o fakcie przedłużenia upoważnienia. Organ kontroli zawiadamia tylko stronę o tym fakcie i ta czynność a także jej brak nie rodzi skutków prawnych takich jak samo przedłużenie. Jest ona tylko wypełnieniem obowiązku poinformowania strony o zaistniałym fakcie. Zatem, gdy nastąpi to nawet po upływie terminu ważności upoważnienia dla oceny prawnej ważności postępowania nie ma to znaczenia.
Skoro więc postępowanie kontrolne ma swój przedmiot określony w zawiadomieniu z 3.04.1998 r. i nie zostały naruszone przepisy procedury, to żądaniu strony o umorzenie postępowania kontrolnego należało odmówić.
W uzasadnieniu tej decyzji zawarto pouczenie, że przysługuje od niej odwołanie do Izby Skarbowej w E.
Od decyzji inspektora kontroli skarbowej spółka "C.-Z." wniosła odwołanie z 27.07.1998 r. do Izby Skarbowej w E.